Ποιες είναι οι εορτές που έχει καθιερώσει η Εκκλησία μας για να τιμά τους Αγίους της;

Του πρ. Γεωργ. Κουγιουμτζόγλου

Η Εκκλησία μας, μας προτρέπει να μιμηθούμε τους Αγίους μας, στο φρόνημα και τη ζωή τους, υπενθυμίζοντας μας το «Αγιοι γίνεσθε ότι εγώ Άγιος ειμί» (Α’ Πέτρ. α’, 16) και ότι «Μνήμη Αγίου, μίμηση Αγίου» (Πατέρες της Εκκλησίας).
Σ’ αυτή τη μίμηση διευκολύνει ή Εκκλησία τους πιστούς με την
καθιέρωση εορτών προς τιμή τους. Και υπάρχουν:

α. Επέτειοι του Μαρτυρίου ή της κοιμήσεως των Αγίων.
Ή ήμερα αυτή ονομάζεται «μνήμη Αγίου» ή «γενέθλιος ήμερα» του Αγίου
(εισήλθε – γεννήθηκε στην αιώνια ζωή).

β. Συνάξεις.
Πρόκειται για εορτές πού τελούνται την επόμενη ήμερα
μιας Δεσποτικής ή Θεομητορικής εορτής. Συνάζονται οί πιστοί για
να τιμήσουν το πρόσωπο το όποιο συμμετείχε ή συνέβαλε στην
εορτή. «Ετσι έχουμε; Σύναξη της Θεοτόκου στίς 26 Δεκεμβρίου (αυτή
έγέννησε τον Χριστό), Σύναξη του Προδρόμου στίς 7 Ιανουαρίου
(αυτός βάπτισε τον Χριστό), Σύναξη του αρχαγγέλου Γαβριήλ στίς 26
Μαρτίου κ,λπ.

γ. Ευρέσεις καί άνακομιδές ή μετακομιδές αγίων λειψάνων.

δ. Επέτειοι θαυμάτων καί σπουδαίων γεγονότων από τη ζωή της
Εκκλησίας ή των Αγίων.

ε. Έπι πλέον για να τιμηθούν όλοι μαζί οί Αγιοι, γνωστοί καί άγνωστοι,
θεσπίστηκε καί ή εορτή «Των Αγίων Πάντων», πού εορτάζεται την
πρώτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή.

Καί οί πιστοί ανταποκρινόμενοι στη φροντίδα αυτή καί αγάπη της
Εκκλησίας προστρέχουν στους Ναούς για να τους τιμήσουν, αλλά
καί για να ζητήσουν την πρεσβεία καί μεσιτεία τους: «Αγιε του
Θεού… πρέσβευε υπέρ ημών». Αυτό το πνεύμα εκφράζει καί το
τροπάριο του Μεγάλου Αποδείπνου; «Κύριε, εί μη τους αγίους σου
εϊχομεν πρεσβευτάς καί την αγαθότητα σου συμπαθούσαν ύμιν, πώς
έτολμώμεν, Σωτήρ ύμνήσαι σε…».