Υπάρχει μία φράση που ακούμε στο τέλος της Θείας Λειτουργίας: «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο, από του νυν και έως του αιώνος». Από πού προέρχεται;

Εχει λεχθεί από τον Ιώβ (6 Μαΐου)
O Ιώβ ήταν άνθρωπος πολύ πλούσιος, ευσεβής, ενάρετος και δεν αδικούσε κανέναν. Aπέφευγε το κακό. Είχε επτά γιους και τρεις κόρες. Όμως απανωτές συμφορές του προέκυψαν. Ληστές έκλεψαν τρεις φορές τα κοπάδια του, έσφαξαν τους δούλους του, φωτιά έκαψε τα υπόλοιπα πρόβατά του και τέλος το σπίτι του κατέρρευσε σκοτώνοντας τα παιδιά του…και τα δέκα!
Μετά από όλες αυτές τις συμφορές αρρώστησε κιόλας, κόλλησε κάτι σαν λέπρα. Παρόλα αυτά ποτέ δεν έπαψε να δοξάζει τον Θεό ούτε πριν, ούτε μετά.
Μια μέρα που καθόταν πάνω στην κοπριά και έξυνε τις πληγές του με ένα κεραμίδι, (φανταστείτε την εικόνα: ο πρώην ευκατάστατος Ιώβ, με μια ζωή καθόλα συνετή, ήρεμη, οικογενειακή, τώρα κάθεται πάνω στην κοπριά έχοντας χάσει τα πάντα, βασανιζόμενος από απίστευτη φαγούρα που του δημιουργούν οι πληγές τις αρρώστιας και χρησιμοποιεί ένα κεραμίδι για να απαλύνει κάπως τον πόνο του)
Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, η άλλη τραγική φιγούρα της οικογένειας, η μάνα που δεν μπορούσε να αντέξει το χαμό των παιδιών της, αλλά τουλάχιστον είχε την υγεία της, γυρίζει και του λέει: Ζωή είναι αυτή που περνάς; Τι περιμένεις; Βλαστήμα τον Θεό και αυτοκτόνησε…Και ο Ιώβ της λέει: Όλα τα καλά που μας έστελνε ο Θεός, τα δεχόμασταν με ευχαρίστηση και τα κακά δεν μπορούμε να υπομείνουμε; Πράγματι για την υπομονή του αυτή, του τα ξαναγύρισε όλα ο Θεός και με το παραπάνω.
Και επισφράγισε την ζωή του με μια φράση που ακούγεται μέχρι σήμερα, αλλά και θα ακούγεται μέχρι να υπάρχει εκκλησία και Θεία Λειτουργία : Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένο, από του νυν και έως του αιώνος. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου από τώρα και πάντοτε.

Έτσι λοιπόν κάθε φορά που ακούμε αυτή την φράση προς το τέλος της Θείας Λειτουργίας ας σκεφτόμαστε λίγο τον Ιώβ και την υπομονή του και ας παρακαλούμε τον Χριστό να μας χαρίσει ένα κομματάκι μικρό από την «Ιώβειο υπομονή» του και την ακλόνητη πίστη του στον Θεό. Μόνο υπομονή να έχουμε στην σημερινή πραγματικά δύσκολη εποχή, τίποτε άλλο, είναι αρκετό εφόδιο ή μάλλον είναι το μοναδικό εφόδιο: «ο υπομείνας εις τέλος ούτος σωθήσεται» (Ματθ. ι΄ 22).

Ορθόδοξες Απαντήσεις – Μάϊος 2010