Προς Θεσσαλονικείς Β’

Β’ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1
Χαιρετισμὸς καὶ εὐχαριστία

1 Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ πατρὶ ἡμῶν καὶ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ·
2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3 Εὐχαριστεῖν ὀφείλομεν τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί, καθὼς ἄξιόν ἐστιν, ὅτι ὑπεραυξάνει ἡ πίστις ὑμῶν καὶ πλεονάζει ἡ ἀγάπη ἑνὸς ἑκάστου πάντων ὑμῶν εἰς ἀλλήλους,
4 ὥστε ἡμᾶς αὐτοὺς ἐν ὑμῖν καυχᾶσθαι ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ τῆς ὑπομονῆς ὑμῶν καὶ πίστεως ἐν πᾶσι τοῖς διωγμοῖς ὑμῶν καὶ ταῖς θλίψεσιν αἷς ἀνέχεσθε,
5 ἔνδειγμα τῆς δικαίας κρίσεως τοῦ Θεοῦ, εἰς τὸ καταξιωθῆναι ὑμᾶς τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὑπὲρ ἧς καὶ πάσχετε,
6 εἴπερ δίκαιον παρὰ Θεῷ ἀνταποδοῦναι τοῖς θλίβουσιν ὑμᾶς θλῖψιν
7 καὶ ὑμῖν τοῖς θλιβομένοις ἄνεσιν μεθ’ ἡμῶν ἐν τῇ ἀποκαλύψει τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἀπ’ οὐρανοῦ μετ’ ἀγγέλων δυνάμεως αὐτοῦ
8 ἐν πυρὶ φλογός, διδόντος ἐκδίκησιν τοῖς μὴ εἰδόσι Θεὸν καὶ τοῖς μὴ ὑπακούουσι τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
9 οἵτινες δίκην τίσουσιν ὄλεθρον αἰώνιον ἀπὸ προσώπου τοῦ Κυρίου καὶ ἀπὸ τῆς δόξης τῆς ἰσχύος αὐτοῦ,
10 ὅταν ἔλθῃ ἐνδοξασθῆναι ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ καὶ θαυμασθῆναι ἐν πᾶσι τοῖς πιστεύσασιν, ὅτι ἐπιστεύθη τὸ μαρτύριον ἡμῶν ἐφ’ ὑμᾶς, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.
11 Εἰς ὃ καὶ προσευχόμεθα πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἵνα ὑμᾶς ἀξιώσῃ τῆς κλήσεως ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ πληρώσῃ πᾶσαν εὐδοκίαν ἀγαθωσύνης καὶ ἔργον πίστεως ἐν δυνάμει,
12 ὅπως ἐνδοξασθῇ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ἐν αὐτῷ, κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Β’ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2
Ἐσφαλμέναι ἀντιλήψεις περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Κυρίου

1 Ἐρωτῶμεν δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὑπὲρ τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡμῶν ἐπισυναγωγῆς ἐπ’ αὐτόν,
2 εἰς τὸ μὴ ταχέως σαλευθῆναι ὑμᾶς ἀπὸ τοῦ νοὸς μήτε θροεῖσθαι μήτε διὰ πνεύματος μήτε διὰ λόγου μήτε δι’ ἐπιστολῆς ὡς δι’ ἡμῶν, ὡς ὅτι ἐνέστηκεν ἡ ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ.
3 Μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας,
4 ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός.
5 Οὐ μνημονεύετε ὅτι ἔτι ὢν πρὸς ὑμᾶς ταῦτα ἔλεγον ὑμῖν;
6 Καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε, εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ·
7 τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται·
8 καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος, ὃν ὁ Κύριος ἀναλώσει τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ καταργήσει τῇ ἐπιφανείᾳ τῆς παρουσίας αὐτοῦ·
9 οὗ ἐστιν ἡ παρουσία κατ’ ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασι ψεύδους
10 καὶ ἐν πάσῃ ἀπάτῃ τῆς ἀδικίας ἐν τοῖς ἀπολλυμένοις, ἀνθ’ ὧν τὴν ἀγάπην τῆς ἀληθείας οὐκ ἐδέξαντο εἰς τὸ σωθῆναι αὐτούς·
11 καὶ διὰ τοῦτο πέμψει αὐτοῖς ὁ Θεὸς ἐνέργειαν πλάνης εἰς τὸ πιστεῦσαι αὐτοὺς τῷ ψεύδει,
12 ἵνα κριθῶσι πάντες οἱ μὴ πιστεύσαντες τῇ ἀληθείᾳ, ἀλλ’ εὐδοκήσαντες ἐν τῇ ἀδικίᾳ.

Εὐχαριστία καὶ προσευχή

13 Ἡμεῖς δὲ ὀφείλομεν εὐχαριστεῖν τῷ Θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι ὑπὸ Κυρίου, ὅτι εἵλετο ὑμᾶς ὁ Θεὸς ἀπ’ ἀρχῆς εἰς σωτηρίαν ἐν ἁγιασμῷ Πνεύματος καὶ πίστει ἀληθείας,
14 εἰς ὃ ἐκάλεσεν ὑμᾶς διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἡμῶν εἰς περιποίησιν δόξης τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
15 Ἄρα οὖν, ἀδελφοί, στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι’ ἐπιστολῆς ἡμῶν.
16 Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ ἡμῶν, ὁ ἀγαπήσας ἡμᾶς καὶ δοὺς παράκλησιν αἰωνίαν καὶ ἐλπίδα ἀγαθὴν ἐν χάριτι,
17 παρακαλέσαι ὑμῶν τὰς καρδίας καὶ στηρίξαι ὑμᾶς ἐν παντὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ ἀγαθῷ.

Β’ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Γ’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 3
Τελικαὶ συμβουλαὶ καὶ ἐπίλογος

1 Τὸ λοιπόν, προσεύχεσθε, ἀδελφοί, περὶ ἡμῶν, ἵνα ὁ λόγος τοῦ Κυρίου τρέχῃ καὶ δοξάζηται, καθὼς καὶ πρὸς ὑμᾶς,
2 καὶ ἵνα ρυσθῶμεν ἀπὸ τῶν ἀτόπων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων· οὐ γὰρ πάντων ἡ πίστις.
3 Πιστὸς δέ ἐστιν ὁ Κύριος, ὃς στηρίξει ὑμᾶς καὶ φυλάξει ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
4 Πεποίθαμεν δὲ ἐν Κυρίῳ ἐφ’ ὑμᾶς ὅτι ἃ παραγγέλλομεν ὑμῖν καὶ ποιεῖτε καὶ ποιήσετε.
5 Ὁ δὲ Κύριος κατευθύναι ὑμῶν τὰς καρδίας εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ.
6 Παραγγέλλομεν δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, στέλλεσθαι ὑμᾶς ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος καὶ μὴ κατὰ τὴν παράδοσιν ἣν παρέλαβον παρ’ ἡμῶν.
7 Αὐτοὶ γὰρ οἴδατε πῶς δεῖ μιμεῖσθαι ἡμᾶς, ὅτι οὐκ ἠτακτήσαμεν ἐν ὑμῖν,
8 οὐδὲ δωρεὰν ἄρτον ἐφάγομεν παρά τινος, ἀλλ’ ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, νύκτα καὶ ἡμέραν ἐργαζόμενοι, πρὸς τὸ μὴ ἐπιβαρῆσαί τινα ὑμῶν·
9 οὐχ ὅτι οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν, ἀλλ’ ἵνα ἑαυτοὺς τύπον δῶμεν ὑμῖν εἰς τὸ μιμεῖσθαι ἡμᾶς.
10 Καὶ γὰρ ὅτε ἦμεν πρὸς ὑμᾶς, τοῦτο παρηγγέλλομεν ὑμῖν, ὅτι εἴ τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδὲ ἐσθιέτω.
11 ἀκούομεν γάρ τινας περιπατοῦντας ἐν ὑμῖν ἀτάκτως, μηδὲν ἐργαζομένους, ἀλλὰ περιεργαζομένους·
12 τοῖς δὲ τοιούτοις παραγγέλλομεν καὶ παρακαλοῦμεν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα μετὰ ἡσυχίας ἐργαζόμενοι τὸν ἑαυτῶν ἄρτον ἐσθίωσιν.
13 Ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, μὴ ἐκκακήσητε καλοποιοῦντες.
14 Εἰ δέ τις οὐχ ὑπακούει τῷ λόγῳ ἡμῶν διὰ τῆς ἐπιστολῆς, τοῦτον σημειοῦσθε, καὶ μὴ συναναμίγνυσθε αὐτῷ, ἵνα ἐντραπῇ·
15 καὶ μὴ ὡς ἐχθρὸν ἡγεῖσθε, ἀλλὰ νουθετεῖτε ὡς ἀδελφόν.
16 Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος τῆς εἰρήνης δῴη ὑμῖν τὴν εἰρήνην διὰ παντὸς ἐν παντὶ τρόπῳ. Ὁ Κύριος μετὰ πάντων ὑμῶν.
17 Ὁ ἀσπασμός τῇ ἐμῇ χειρὶ Παύλου, ὅ ἐστι σημεῖον ἐν πάσῃ ἐπιστολῇ· οὕτω γράφω.
18 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.

Β’ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Α’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1
Χαιρετισμὸς καὶ εὐχαριστία

1 Ὁ Παῦλος, ὁ Σιλουανὸς καὶ ὁ Τιμόθεος, πρὸς τὴν ἐκκλησίαν τῶν Θεσσαλονικέων ἐν Θεῷ Πατρὶ ἡμῶν καὶ τῷ Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ·
2 χάρις νὰ εἶναι σ’ ἐσᾶς καὶ εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεὸν τὸν Πατέρα μας καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.
3 Πρέπει νὰ εὐχαριστοῦμεν τὸν Θεὸν πάντοτε γιὰ σᾶς, ἀδελφοί, ὅπως ἁρμόζει, διότι αὐξάνει πολὺ ἡ πίστις σας καὶ πλεονάζει ἡ ἀγάπη τοῦ καθενὸς πρὸς τοὺς ἄλλους μεταξὺ ὅλων σας,
4 ὥστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι νὰ ὑπερηφανευώμεθα γιὰ σᾶς εἰς τὰς ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ, διὰ τὴν ὑπομονήν σας καὶ τὴν πίστιν καθ’ ὅλους τοὺς διωγμούς σας καὶ τὰς θλίψεις ποὺ ὑποφέρετε.
5 Αὐτὸ εἶναι ἡ ἀπόδειξις τῆς δικαίας κρίσεως τοῦ Θεοῦ, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ γίνετε ἄξιοι τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν ὁποίαν καὶ ὑποφέρετε.
6 Πραγματικὰ, εἶναι δίκαιον εἰς τὸν Θεὸν νὰ ἀνταποδώσῃ θλῖψιν εἰς ἐκείνους ποὺ σᾶς θλίβουν,
7 σ’ ἐσᾶς δὲ ποὺ θλίβεσθε, ἀνακούφισιν, καὶ ἐπίσης σ’ ἐμᾶς, ὅταν ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἀποκαλυφθῇ ἀπὸ τὸν οὐρανὸν μαζὶ μὲ τοὺς ἀγγέλους τῆς δυνάμεώς του μέσα σὲ πύρινη φλόγα,
8 καὶ θὰ καταδικάσῃ ἐκείνους ποὺ δὲν ξέρουν Θεὸν καὶ δὲν ὑπακούουν εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ,
9 οἱ ὁποῖοι θὰ τιμωρηθοῦν μὲ αἰώνιον ὄλεθρον ἀπὸ προσώπου τοῦ Κυρίου καὶ ἀπὸ τῆς δόξης τῆς δυνάμεώς του,
10 ὅταν θὰ ἔλθῃ νὰ δοξασθῇ μεταξὺ τῶν ἁγίων του καὶ νὰ θαυμασθῇ κατ’ ἐκείνην τὴν Ἡμέραν μεταξὺ ὅλων ἐκείνων ποὺ ἔχουν πιστέψει, διότι ἡ μαρτυρία μας πρὸς ἐσᾶς ἔγινε πιστευτή.
11 Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος διὰ τὸν ὁποῖον καὶ προσευχόμεθα πάντοτε γιὰ σᾶς, ὥστε νὰ σᾶς κάνῃ ὁ Θεός μας ἀξίους τῆς κλήσεώς του καὶ νὰ ἐκπληρώσῃ διὰ τῆς δυνάμεώς του κάθε καλὴν ἐπιθυμίαν καὶ ἔργον πίστεως,
12 διὰ νὰ δοξασθῇ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ δι’ ὑμῶν καὶ σεῖς δι’ αὐτοῦ κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ μας καὶ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Β’ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2
Ἐσφαλμέναι ἀντιλήψεις περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Κυρίου

1 Ὅσον ἀφορᾷ, ἀδελφοί, τὴν ἔλευσιν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν συνάντησίν μας μὲ αὐτόν,
2 σᾶς παρακαλοῦμεν νὰ μὴ σαλευθῆτε γρήγορα ἀπὸ τὴν ὀρθὴν κρίσιν, οὔτε νὰ θορυβηθῆτε, εἰτε διὰ πνεύματος εἴτε διὰ λόγου ἢ δι ἐπιστολῆς ποὺ νὰ προέρχεται δῆθεν ἀπὸ μᾶς καὶ νὰ σᾶς εἰδοποιῇ ὅτι ἔφθασε ἡ Ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ.
3 Ἂς μὴ σᾶς ἐξαπατήσῃ κανεὶς κατὰ κανένα τρόπον, διότι δὲν θὰ ἔλθῃ ἡ Ἡμέρα ἐκείνη ἐὰν δὲν ἔλθῃ πρῶτα ἡ ἀποστασία καὶ φανερωθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας,
4 ὁ ὁποῖος ἐπαναστατεῖ καὶ σηκώνει τὸ κεφάλι ἐναντίον κάθε ὄντος ποὺ λέγεται Θεὸς ἢ λατρεύεται, ὥστε νὰ καθήσῃ σὰν Θεὸς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἀξίωσιν ὅτι εἶναι αὐτὸς Θεός.
5 Δὲν θυμᾶσθε ὅτι σᾶς τὰ ἔλεγα αὐτὰ ὅταν ἤμουν ἀκόμη μαζί σας;
6 Καὶ τώρα ξέρετε ἐκεῖνο ποὺ τὸν ἐμποδίζει νὰ φανερωθῇ πρὶν ἀπὸ τὸν καιρόν του,
7 διότι ἡ ἀνομία ἤδη ἐνεργεῖ μυστικά, ἕως ὅτου φύγῃ ἀπὸ τὸ μέσον ἐκεῖνος ποὺ τώρα ἐμποδίζει,
8 καὶ τότε θὰ φανερωθῇ ὁ ἄνομος, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος θὰ καταστρέψῃ μὲ τὴν πνοὴν τοῦ στόματός του καὶ θὰ τὸν ἐκμηδενίσῃ μὲ τὴν ἐμφάνισιν τῆς ἐλεύσεώς του.
9 Ἡ ἔλευσις δὲ τοῦ ἀνόμου θὰ γίνῃ διὰ τῆς ἐνεργείας τοῦ Σατανᾶ μὲ πᾶσαν δύναμιν καὶ μὲ ψευδῆ σημεῖα καὶ τέρατα,
10 μὲ κάθε εἶδος ἀπάτης τοῦ κακοῦ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων ποὺ χάνονται, διότι δὲν ἐδέχθησαν νὰ ἀγαπήσουν τὴν ἀλήθειαν ὥστε νὰ σωθοῦν.
11 Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς θὰ στείλῃ εἰς αὐτοὺς μίαν ἐνέργειαν παραπλανητικήν, ὥστε νὰ πιστέψουν εἰς τὸ ψεῦδος,
12 διὰ νὰ κατακριθοῦν ὅλοι ὅσοι δὲν ἐπίστεψαν εἰς τὴν ἀλήθειαν ἀλλ’ ἔδειξαν εὐχαρίστησιν εἰς τὸ κακόν.

Εὐχαριστία καὶ προσευχή

13 Ἐμεῖς ὅμως πρέπει νὰ εὐχαριστοῦμεν πάντοτε τὸν Θεὸν γιὰ σᾶς, ἀδελφοὶ ἀγαπημένοι ἀπὸ τὸν Κύριον, διότι ἀπ’ ἀρχῆς σᾶς ἐδιάλεξε ὁ Θεὸς διὰ σωτηρίαν διὰ τοῦ ἁγιασμοῦ ποὺ δίνει τὸ Πνεῦμα καὶ διὰ τῆς πίστεως εἰς τὴν ἀλήθειαν.
14 Εἰς τοῦτο σᾶς ἐκάλεσε διὰ τοῦ εὐαγγελίου μας, διὰ νὰ ἀποκτήσετε τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
15 Ὥστε λοιπόν, ἀδελφοί, σταθῆτε σταθεροὶ καὶ κρατεῖτε τὰς διδασκαλίας, τὰς ὁποίας ἐδιδαχθήκατε ἀπὸ μᾶς, εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι’ ἐπιστολῆς.
16 Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ὁ Θεὸς καὶ Πατέρας μας, ὁ ὁποῖος ἀπὸ χάριν μᾶς ἀγάπησε καὶ μᾶς ἔδωκε αἰωνίαν ἐνθάρρυνσιν καὶ καλὴν ἐλπίδα,
17 εἴθε νὰ παρηγορήσῃ τὶς καρδιές σας καὶ νὰ σᾶς στηρίξῃ εἰς κάθε λόγον καὶ ἔργον.

Β’ ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Γ’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 3
Τελικαὶ συμβουλαὶ καὶ ἐπίλογος

1 Τέλος, ἀδελφοί, προσεύχεσθε γιὰ μᾶς διὰ νὰ ἐξαπλώνεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, καὶ νὰ δοξάζεται ὅπως καὶ σ’ ἐσᾶς,
2 καὶ διὰ νὰ σωθοῦμε ἀπὸ τοὺς διεστρεμμένους καὶ πονηροὺς ἀνθρώπους, διότι δὲν ἔχουν ὅλοι πίστιν.
3 Εἶναι ὅμως ἀξιόπιστος ὁ Κύριος· θὰ σᾶς στηρίξῃ καὶ θὰ σᾶς φυλάξῃ ἀπὸ τὸν πονηρόν.
4 Ἔχομεν πεποίθησιν εἰς τὸν Κύριον γιὰ σᾶς, ὅτι ἐκεῖνα ποὺ σᾶς παραγγέλομεν τὰ ἐκτελεῖτε καὶ θὰ τὰ ἐκτελέσετε.
5 Εἴθε δὲ ὁ Κύριος νὰ κατευθύνῃ τὶς καρδιές σας πρὸς τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καὶ πρὸς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ.
6 Σᾶς παραγγέλομεν, ἀδελφοί, εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ν’ ἀποφεύγετε κάθε ἀδελφόν, ὁ ὁποῖος διάγει βίον ἀργὸν καὶ ὄχι κατὰ τὴν διδασκαλίαν, τὴν ὁποίαν παρέλαβεν ἀπὸ μᾶς.
7 Ξέρετε σεῖς οἱ ἴδιοι πῶς πρέπει νὰ μᾶς μιμῆσθε, διότι δὲν ἐζήσαμεν ἀργοὶ μεταξύ σας,
8 οὔτε ἐφάγαμε ψωμὶ δωρεὰν ἀπὸ κανένα, ἀλλὰ μὲ κόπον καὶ μόχθον νύχτα καὶ ἡμέραν εἰργαζόμεθα, διὰ νὰ μὴ ἐπιβαρύνωμεν κανέναν ἀπὸ σᾶς,
9 ὄχι ἐπειδὴ δὲν ἔχομεν αὐτὸ τὸ δικαίωμα, ἀλλὰ διὰ νὰ σᾶς δώσωμεν τὸν ἑαυτόν μας ὡς πράδειγμα πρὸς μίμησιν.
10 Καὶ ἀκόμη ὅταν ἤμαστε μαζί σας, αὐτὴν τὴν παραγγελίαν σᾶς ἐδίναμε, ὄτι ἐὰν δὲν θέλῃ κανεὶς νὰ ἐργάζεται, δὲν πρέπει οὔτε νὰ τρώγῃ.
11 Ἀλλ’ ἀκοῦμε ὅτι μερικοὶ ἀπὸ σᾶς διάγουν βίον ἀργὸν καὶ δὲν κάνουν καμμίαν ἐργασίαν, ἀλλὰ ἀσχολοῦνται μὲ ξένες ὑποθέσεις.
12 Εἰς τέτοιους ἀνθρώπους παραγγέλλομεν καὶ προτρέπομεν διὰ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ κερδίζουν τὸ ψωμί τους μὲ μιὰ ἥσυχη ἐργασία.
13 Σεῖς δέ, ἀδελφοί, νὰ μὴ ἀποθαρρύνεσθε εἰς τὸ νὰ κάνετε τὸ καλόν.
14 Καὶ ἐὰν κάποιος δὲν ὑπακούῃ εἰς ὅσα λέγομεν εἰς τὴν ἐπιστολὴν αὐτήν, λάβετέ τον ὑπὸ σημείωσιν καὶ νὰ μὴ τὸν συναναστρέφεσθε διὰ νὰ ἐντραπῇ,
15 καὶ νὰ μὴ τὸν θεωρῆτε ὡς ἐχθρὸν ἀλλὰ νὰ τὸν συμβουλεύετε σὰν ἀδελφόν.
16 Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριος τῆς εἰρήνης εἴθε νὰ σᾶς δίνει εἰρήνην πάντοτε μὲ κάθε τρόπον. Ὁ Κύριος νὰ εἶναι μαζὶ μὲ ὅλους σας.
17 Ὁ χαιρετισμὸς γράφετε μὲ τὸ χέρι ἐμοῦ τοῦ Παύλου, πρᾶγμα ποὺ εἶναι σημεῖον σὲ κάθε ἐπιστολήν μου· ἔτσι γράφω.
18 Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ εἶναι μαζὶ μὲ ὅλους σας. Ἀμήν.