Προς Τιμόθεον Α’

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1
Χαιρετισμὸς καὶ προειδοποιήσεις ἐναντίον τῶν ψευδῶν διδασκαλιῶν

1 Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ κατ’ ἐπιταγὴν Θεοῦ σωτῆρος ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τῆς ἐλπίδος ἡμῶν,
2 Τιμοθέῳ γνησίῳ τέκνῳ ἐν πίστει· χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
3 Καθὼς παρεκάλεσά σε προσμεῖναι ἐν Ἐφέσῳ, πορευόμενος εἰς Μακεδονίαν, ἵνα παραγγείλῃς τισὶ μὴ ἑτεροδιδασκαλεῖν
4 μηδὲ προσέχειν μύθοις καὶ γενεαλογίαις ἀπεράντοις, αἵτινες ζητήσεις παρέχουσι μᾶλλον ἢ οἰκονομίαν Θεοῦ τὴν ἐν πίστει·
5 τὸ δὲ τέλος τῆς παραγγελίας ἐστὶν ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας καὶ συνειδήσεως ἀγαθῆς καὶ πίστεως ἀνυποκρίτου,
6 ὧν τινες ἀστοχήσαντες ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν,
7 θέλοντες εἶναι νομοδιδάσκαλοι, μὴ νοοῦντες μήτε ἃ λέγουσι μήτε περὶ τίνων διαβεβαιοῦνται.
8 Οἴδαμεν δὲ ὅτι καλὸς ὁ νόμος, ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται,
9 εἰδὼς τοῦτο, ὅτι δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται, ἀνόμοις δὲ καὶ ἀνυποτάκτοις, ἀσεβέσι καὶ ἁμαρτωλοῖς, ἀνοσίοις καὶ βεβήλοις, πατρολῴαις καὶ μητρολῴαις, ἀνδροφόνοις,
10 πόρνοις, ἀρσενοκοίταις, ἀνδραποδισταῖς, ψεύσταις, ἐπιόρκοις, καὶ εἴ τι ἕτερον τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ ἀντίκειται,
11 κατὰ τὸ εὐαγγέλιον τῆς δόξης τοῦ μακαρίου Θεοῦ, ὃ ἐπιστεύθην ἐγώ.

Ἡ εὐγνωμοσύνη τοῦ Παύλου διὰ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ

12 Καὶ χάριν ἔχω τῷ ἐνδυναμώσαντί με Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ὅτι πιστόν με ἡγήσατο, θέμενος εἰς διακονίαν
13 τὸν πρότερον ὄντα βλάσφημον καὶ διώκτην καί ὑβριστήν· ἀλλ’ ἠλεήθην, ὅτι ἀγνοῶν ἐποίησα ἐν ἀπιστίᾳ,
14 ὑπερεπλεόνασε δὲ ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν μετὰ πίστεως καὶ ἀγάπης τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
15 Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστὸς Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ·
16 ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἠλεήθην, ἵνα ἐν ἐμοὶ πρώτῳ ἐνδείξηται Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν πᾶσαν μακροθυμίαν, πρὸς ὑποτύπωσιν τῶν μελλόντων πιστεύειν ἐπ’ αὐτῷ εἰς ζωὴν αἰώνιον.
17 Τῷ δὲ βασιλεῖ τῶν αἰώνων, ἀφθάρτῳ, ἀοράτῳ, μόνῳ σοφῷ Θεῷ, τιμὴ καὶ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
18 Ταύτην τὴν παραγγελίαν παρατίθεμαί σοι, τέκνον Τιμόθεε, κατὰ τὰς προαγούσας ἐπὶ σὲ προφητείας, ἵνα στρατεύῃ ἐν αὐταῖς τὴν καλὴν στρατείαν,
19 ἔχων πίστιν καὶ ἀγαθὴν συνείδησιν, ἥν τινες ἀπωσάμενοι περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν·
20 ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Ἀλέξανδρος, οὓς παρέδωκα τῷ σατανᾷ, ἵνα παιδευθῶσι μὴ βλασφημεῖν.

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2
Ὁδηγίαι διὰ τὴν δημοσίαν λατρείαν

1 Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων,
2 ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι.
3 Τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ,
4 ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν.
5 Εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς,
6 ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις,
7 εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος, ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ.
8 Βούλομαι οὖν προσεύχεσθαι τοὺς ἄνδρας ἐν παντὶ τόπῳ, ἐπαίροντας ὁσίους χεῖρας χωρὶς ὀργῆς καὶ διαλογισμοῦ.
9 Ὡσαύτως καὶ τὰς γυναῖκας ἐν καταστολῇ κοσμίῳ, μετὰ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης κοσμεῖν ἑαυτάς, μὴ ἐν πλέγμασιν ἢ χρυσῷ ἢ μαργαρίταις ἢ ἱματισμῷ πολυτελεῖ,
10 ἀλλ’ ὃ πρέπει γυναιξὶν ἐπαγγελλομέναις θεοσέβειαν, δι’ ἔργων ἀγαθῶν.
11 Γυνὴ ἐν ἡσυχίᾳ μανθανέτω ἐν πάσῃ ὑποταγῇ·
12 γυναικὶ δὲ διδάσκειν οὐκ ἐπιτρέπω, οὐδὲ αὐθεντεῖν ἀνδρός, ἀλλ’ εἶναι ἐν ἡσυχίᾳ.
13 Ἀδὰμ γὰρ πρῶτος ἐπλάσθη, εἶτα Εὔα·
14 καὶ ᾿Αδὰμ οὐκ ἠπατήθη, ἡ δὲ γυνὴ ἀπατηθεῖσα ἐν παραβάσει γέγονε·
15 σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας, ἐὰν μείνωσιν ἐν πίστει καὶ ἀγάπῃ καὶ ἁγιασμῷ μετὰ σωφροσύνης.

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Γ’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 3
Οἱ ὑπηρετοῦντες εἰς τὴν ἐκκλησίαν

1 Πιστὸς ὁ λόγος· εἴ τις ἐπισκοπῆς ὀρέγεται, καλοῦ ἔργου ἐπιθυμεῖ.
2 Δεῖ οὖν τὸν ἐπίσκοπον ἀνεπίληπτον εἶναι, μιᾶς γυναικὸς ἄνδρα, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν,
3 μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ, ἀλλ’ ἐπιεικῆ, ἄμαχον, ἀφιλάργυρον,
4 τοῦ ἰδίου οἴκου καλῶς προϊστάμενον, τέκνα ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ μετὰ πάσης σεμνότητος·
5 εἰ δέ τις τοῦ ἰδίου οἴκου προστῆναι οὐκ οἶδε, πῶς ἐκκλησίας Θεοῦ ἐπιμελήσεται;
6 Μὴ νεόφυτον, ἵνα μὴ τυφωθεὶς εἰς κρῖμα ἐμπέσῃ τοῦ διαβόλου.
7 Δεῖ δὲ αὐτόν καὶ μαρτυρίαν καλὴν ἔχειν ἀπὸ τῶν ἔξωθεν, ἵνα μὴ εἰς ὀνειδισμὸν ἐμπέσῃ καὶ παγίδα τοῦ διαβόλου.
8 Διακόνους ὡσαύτως σεμνούς, μὴ διλόγους, μὴ οἴνῳ πολλῷ προσέχοντας, μὴ αἰσχροκερδεῖς,
9 ἔχοντας τὸ μυστήριον τῆς πίστεως ἐν καθαρᾷ συνειδήσει.
10 Καὶ οὗτοι δὲ δοκιμαζέσθωσαν πρῶτον, εἶτα διακονείτωσαν ἀνέγκλητοι ὄντες.
11 Γυναῖκας ὡσαύτως σεμνάς, μὴ διαβόλους, νηφαλίους, πιστὰς ἐν πᾶσι.
12 Διάκονοι ἔστωσαν μιᾶς γυναικὸς ἄνδρες, τέκνων καλῶς προϊστάμενοι καὶ τῶν ἰδίων οἴκων.
13 Οἱ γὰρ καλῶς διακονήσαντες βαθμὸν ἑαυτοῖς καλὸν περιποιοῦνται καὶ πολλὴν παρρησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
14 Ταῦτά σοι γράφω ἐλπίζων ἐλθεῖν πρός σε τάχιον·
15 ἐὰν δὲ βραδύνω, ἵνα εἰδῇς πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέφεσθαι, ἥτις ἐστὶν ἐκκλησία Θεοῦ ζῶντος, στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας.
16 Καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ.

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Α’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1
Χαιρετισμὸς καὶ προειδοποιήσεις ἐναντίον τῶν ψευδῶν διδασκαλιῶν

1 Ὁ Παῦλος, ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, κατ’ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ τοῦ Σωτῆρός μας καὶ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι ἡ ἐλπίδα μας, πρὸς τὸν Τιμόθεον, τὸ γνήσιο παιδί μου εἰς τὴν πίστιν·
2 χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεόν, τὸν Πατέρα μας καὶ τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν, τὸν Κύριόν μας.
3 Ὅταν ἐπήγαινα εἰς τὴν Μακεδονίαν, σὲ παρεκάλεσα νὰ παραμείνῃς εἰς τὴν Ἔφεσον, διὰ νὰ παραγγείλῃς εἰς μερικοὺς νὰ μὴ διδάσκουν ξένας διδασκαλίας,
4 οὔτε νὰ δίνουν προσοχὴν εἰς ἀπέραντους μύθους καὶ γενεαλογίας, αἱ ὁποῖαι προκαλοῦν μᾶλλον συζητήσεις καὶ δὲν ἐξυπηρετοῦν τὸ σχέδιον τοῦ Θεοῦ, τὸ ὁποῖον βασίζεται εἰς τὴν πίστιν.
5 Ὁ σκοπὸς τῆς παραγγελίας εἶναι ἡ ἀγάπη ποὺ πηγάζει ἀπὸ καθαρὴ καρδιά, ἀπὸ καλὴν συνείδησιν καὶ ἀπὸ εἰλικρινῆ πίστιν.
6 Μερικοὶ ἐξέκλιναν ἀπὸ τὴν γραμμὴν αὐτὴν καὶ παρεσύρθησαν εἰς ματαίας συζητήσεις,
7 καὶ θέλουν νὰ εἶναι νομοδιδάσκαλοι, ἐνῷ δὲν καταλαβαίνουν οὔτε ὅσα λέγουν οὔτε ὅσα διαβεβαιοῦν.
8 Ξέρομεν ὅτι ὁ νόμος εἶναι καλός, ἐὰν τὸ χρησιμοποιῇ κανεὶς ὡς νόμον
9 καὶ ξέρῃ ὅτι ὁ νόμος δὲν προορίζεται διὰ τοὺς καλούς, ἀλλὰ διὰ τοὺς ἀνόμους καὶ ἀνυποτάκτους, διὰ τοὺς ἀσεβεῖς καὶ ἁμαρτωλούς, διὰ τοὺς ἀνοσίους καὶ βεβήλους, διὰ τοὺς πατροκτόνους καὶ μητροκτόνους, διὰ τοὺς ἀνθρωποκτόνους,
10 διὰ τοὺς πόρνους, διὰ τοὺς ἀρσενοκοίτας, διὰ τοὺς ἀνδραποδιστάς, διὰ τοὺς ψεύστας, τοὺς ἐπιόρκους καὶ διὰ κάθε τι ποὺ ἀντιτίθεται εἰς τὴν ὑγιᾶ διδασκαλίαν,
11 σύμφωνα πρὸς τὸ ἔνδοξον εὐαγγέλιον τοῦ μακαρίου Θεοῦ, τὸ ὁποῖον αὐτὸς μοῦ ἐμπιστεύθηκε.

Ἡ εὐγνωμοσύνην τοῦ Παύλου διὰ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ

12 Εὐχαριστῶ αὐτὸν ποὺ μὲ ἐνδυνάμωσε, τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Κύριόν μας,
13 διότι μὲ ἐθεώρησε πιστόν, καὶ διώρισε εἰς τὴν ὑπηρεσίαν του ἐμέ, ἂν καὶ πρὶν ἤμουν βλάσφημος καὶ διώκτης καὶ ὑβριστής, ἀλλὰ ἐλεήθηκα διότι ἀπὸ ἄγνοιαν ἐνεργοῦσα μέσα στὴν ἀπιστίαν,
14 καὶ ξεχείλισε ἡ χάρις τοῦ Κυρίου μας μαζὶ μὲ πίστιν καὶ ἀγάπην ποὺ ἔχουν τὰς ρίζας των εἰς τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν.
15 Εἶναι ἀξιόπιστα καὶ ἄξια πλήρους ἀποδοχῆς τὰ λόγια αὐτά, ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἦλθε εἰς τὸν κόσμον διὰ νὰ σώσῃ ἁμαρτωλούς, πρῶτος τῶν ὁποίων εἶμαι ἐγώ.
16 Ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἐλεήθηκα, διὰ νὰ δείξῃ ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν ὅλην μακροθυμίαν του πρῶτα σ’ ἐμέ, καὶ νὰ χρησιμεύσω ὡς πρότυπον εἰς ἐκείνους ποὺ μελλοντικὰ θὰ πιστέψουν εἰς αὐτόν διὰ νὰ ἀποκτήσουν τὴν αἰώνιον ζωήν.
17 Εἰς δὲ τὸν Βασιλέα τῶν αἰώνων, τὸν ἄφθαρτον, τὸν ἀόρατον, τὸν μόνον σοφὸν Θεόν, ἂς εἶναι τιμὴν καὶ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
18 Αὐτὴν τὴν παραγγελίαν σοῦ ἐμπιστεύομαι πρὸς φύλαξιν, Τιμόθεε παιδί μου, σύμφωνα μὲ τὰ προφητικὰ λόγια ποὺ ὑπέδειξαν ἐσέ, ὥστε νὰ διεξάγῃς τὸν καλὸν ἀγῶνα σύμφωνα μὲ αὐτά,
19 μὲ πίστιν καὶ καλὴν συνείδησιν, τὴν ὁποίαν μερικοὶ ἀπέρριψαν καὶ ἐναυάγησαν ὡς πρὸς τὴν πίστιν·
20 μεταξὺ αὐτῶν εἶναι ὁ Ὑμέναιος καὶ ὁ Ἀλέξανδρος, τοὺς ὁποίους παρέδωσα εἰς τὸν Σατανᾶν, διὰ νὰ παιδαγωγηθοῦν νὰ μὴ βλασφημοῦν.

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2
Ὁδηγίαι διὰ τὴν δημόσιαν λατρείαν

1 Παρακαλῶ λοιπόν, πρῶτα ἀπ’ ὅλα, νὰ κάνετε δεήσεις, προσευχάς, παρακλήσεις, εὐχαριστίας δι’ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους,
2 διὰ τοὺς βασιλεῖς καὶ ὅλους ἐκείνους ποὺ εἶναι εἰς ὑψηλὰς θέσεις, διὰ νὰ ζοῦμεν βίον ἤρεμον καὶ ἥσυχον μὲ πᾶσαν εὐσέβειαν καὶ σεμνότητα.
3 Διότι αὐτὸ εἶναι καλὸν καὶ εὐπρόσδεκτον ἐνώπιον τοῦ Σωτῆρός μας Θεοῦ,
4 ὁ ὁποῖος θέλει νὰ σωθοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ λάβουν γνῶσιν τῆς ἀληθείας.
5 Διότι ἕνας Θεὸς ὑπάρχει καὶ ἕνας μεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ὁ ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς,
6 ὁ ὁποῖος ἔδωσε τὸν ἑαυτόν του ἀντίλυτρον δι’ ὅλους, μαρτυρία ἡ ὁποία ἦλθε εἰς τὸν καιρόν της.
7 Διὰ τὴν μαρτυρίαν αὐτὴν διωρίσθηκα κῆρυξ καὶ ἀπόστολος – ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, δὲν ψεύδομαι – διδάσκαλος τῶν ἐθνικῶν εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀλήθειαν.
8 Θέλω λοιπόν, νὰ προσεύχωνται οἱ ἄνδρες εἰς κάθε τόπον, ὑψώνοντες χέρια ἅγια, χωρὶς ὀργὴν καὶ ἀμφιβολίαν.
9 Ἐπίσης καὶ αἱ γυναῖκες, νὰ στολίζουν τὸν ἑαυτόν τους μὲ σεμνὴν ἐνδυμασίαν, μὲ αἰδὼ καὶ σωφροσύνην, ὄχι μὲ πλέξιμο τῶν μαλλιῶν ἢ μὲ χρυσὰ κοσμήματα ἢ μαργαριτάρια ἢ πολυτελῆ φορέματα,
10 ἀλλὰ μὲ ἐκεῖνο ποὺ ἀρμόζει σὲ γυναῖκες ποὺ ὁμολογοῦν θεοσέβειαν, δηλαδὴ μὲ ἔργα καλά.
11 Ἡ γυναῖκα πρέπει νὰ διδάσκεται μὲ ἡσυχίαν καὶ πλήρη ὑποταγήν.
12 Εἰς τὴν γυναῖκα δὲν ἐπιτρέπω νὰ διδάσκῃ ἢ νὰ ἐξουσιάζει τὸν ἄνδρα ἀλλὰ νὰ μένῃ ἥσυχη,
13 διότι ὁ Ἀδὰμ ἐπλάσθηκε πρῶτος, ἔπειτα ἡ Εὔα,
14 καὶ δὲν ἀπατήθηκε ὁ Ἀδὰμ ἀλλ’ ἀπατήθηκε ἡ γυναῖκα καὶ ἔγινε παραβάτις.
15 Θὰ σωθῇ ὅμως διὰ τῆς τεκνογονίας, ἐὰν μείνουν αἱ γυναῖκες εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀγάπην καὶ τὸν ἁγιασμὸν μὲ σωφροσύνην.

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Γ’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 3
Οἱ ὑπηρετοῦντες εἰς τὴν ἐκκλησίαν

1 Εἶναι ἀξιόπιστα τὰ λόγια: ἐὰν ἐπιθυμῇ κανεὶς ἐπισκοπήν, καλὸ ἔργον ἐπιθυμεῖ.
2 Ὁ ἐπίσκοπος πρέπει νὰ εἶναι ἄμεμπτος, σύζυγος μιᾶς γυναικός, νηφάλιος, σώφρων, κόσμιος, φιλόξενος, διδακτικός,
3 ὄχι μέθυσος, ὄχι βίαιος, ὄχι αἰσχροκερδής, ἀλλ’ ἐπιεικής, εἰρηνικός, ἀφιλάργυρος,
4 νὰ διευθύνῃ καλὰ τὸ δικό του σπίτι, νὰ ἔχῃ παιδιὰ ποὺ ὑποτάσσωνται μὲ κάθε σεμνότητα
5 – διότι ἐκεῖνος ποὺ δὲν ξέρει νὰ διευθύνῃ τὸ δικό του σπίτι, πῶς θὰ φροντίσῃ διὰ τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ; –
6 νὰ μὴν εἶναι νεοφώτιστος διὰ νὰ μὴ ὑπερηφανευθῇ καὶ πέσῃ εἰς τὴν καταδίκην τοῦ διαβόλου.
7 Πρέπει δὲ νὰ ἔχῃ καὶ μαρτυρίαν καλὴν ἀπὸ τοὺς ἔξω ἀνθρώπους, διὰ νὰ μὴ ἐξευτελισθῇ καὶ πέσῃ εἰς τὴν παγίδα τοῦ διαβόλου.
8 Ἐπίσης οἱ διάκονοι πρέπει νὰ εἶναι σεμνοί, ὄχι διπρόσωποι, ὄχι ἐκδοτοι εἰς τὸ πολὺ κρασί, ὄχι αἰσχροκερδεῖς,
9 ἀλλὰ νὰ κατέχουν τὸ μυστήριον τῆς πίστεως μὲ καθαρὴν συνείδησιν.
10 Καὶ αὐτοὶ ἂς δοκιμάζωνται πρῶτα καὶ ἔπειτα ἂς ὑπηρετοῦν, ἐὰν ἀποδειχθοῦν ὅτι εἶναι ἄμεμπτοι.
11 Αἱ γυναῖκες ἐπίσης, πρέπει νὰ εἶναι σεμναί, ὄχι συκοφάντριαι, νηφάλιαι, ἀξιόπιστοι εἰς ὅλα.
12 Οἱ διάκονοι πρέπει νὰ εἶναι σύζυγοι μιᾶς γυναικός, νὰ διευθύνουν καλὰ τὰ παιδιά τους καὶ τὰ σπίτια τους,
13 διότι ὅσοι ὑπηρέτησαν καλά, ἀποκτοῦν διὰ τὸν ἑαυτόν τους καλὴν θέσιν καὶ πολλὴν παρρησίαν εἰς τὴν πίστιν τὴν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
14 Ἐλπίζω νὰ ἔλθω σ’ ἐσὲ γρήγορα, ἀλλὰ σοῦ γράφω αὐτὰ μήπως βραδύνω,
15 διὰ νὰ ξέρῃς πῶς πρέπει νὰ συμπεριφέρεται κανεὶς εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ τοῦ ζωντανοῦ, ὁ στύλος καὶ τὸ στήριγμα τῆς ἀληθείας.
16 Καὶ πραγματικά, μεγάλο εἶναι τὸ μυστήριον ποὺ σεβόμεθα. Θεὸς ἐφανερώθηκε σαρκωμένος, ἐπιστοποιήθηκε διὰ τοῦ Πνεύματος, ἐμφανίσθηκε εἰς τοὺς ἀγγέλους, ἐκηρύχθηκε εἰς τὰ ἔθνη, ἔγινε πιστευτὸς εἰς τὸν κόσμον, ἀναλήφθηκε μὲ δόξαν.

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Δ’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 4
Ἀπάντησις εἰς μερικὰς ψευδοδιδασκαλίας

1 Τὸ δὲ Πνεῦμα ρητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων,
2 ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγων, κεκαυστηριασμένων τὴν ἰδίαν συνείδησιν,
3 κωλυόντων γαμεῖν, ἀπέχεσθαι βρωμάτων, ἃ ὁ Θεὸς ἔκτισεν εἰς μετάληψιν μετὰ εὐχαριστίας τοῖς πιστοῖς καὶ ἐπεγνωκόσι τὴν ἀλήθειαν.
4 Ὅτι πᾶν κτίσμα Θεοῦ καλόν, καὶ οὐδὲν ἀπόβλητον μετὰ εὐχαριστίας λαμβανόμενον·
5 ἁγιάζεται γὰρ διὰ λόγου Θεοῦ καὶ ἐντεύξεως.
6 Ταῦτα ὑποτιθέμενος τοῖς ἀδελφοῖς καλὸς ἔσῃ διάκονος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐντρεφόμενος τοῖς λόγοις τῆς πίστεως καὶ τῆς καλῆς διδασκαλίας ᾗ παρηκολούθηκας.
7 Τοὺς δὲ βεβήλους καὶ γραώδεις μύθους παραιτοῦ, γύμναζε δὲ σεαυτὸν πρὸς εὐσέβειαν·
8 ἡ γὰρ σωματικὴ γυμνασία πρὸς ὀλίγον ἐστὶν ὠφέλιμος, ἡ δὲ εὐσέβεια πρὸς πάντα ὠφέλιμός ἐστιν, ἐπαγγελίας ἔχουσα ζωῆς τῆς νῦν καὶ τῆς μελλούσης.
9 Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος·
10 εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν.

Πῶς νὰ φέρεται καὶ τί νὰ διδάσκῃ ὁ Τιμόθεος

11 Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε.
12 Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ.
13 Ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ.
14 Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου.
15 Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν.
16 Ἔπεχε σεαυτῷ καὶ τῇ διδασκαλίᾳ, ἐπίμενε αὐτοῖς· τοῦτο γὰρ ποιῶν καὶ σεαυτὸν σώσεις καὶ τοὺς ἀκούοντάς σου.

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Ε’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 5
1 Πρεσβυτέρῳ μὴ ἐπιπλήξῃς, ἀλλὰ παρακάλει ὡς πατέρα, νεωτέρους ὡς ἀδελφούς,
2 πρεσβυτέρας ὡς μητέρας, νεωτέρας ὡς ἀδελφὰς ἐν πάσῃ ἁγνείᾳ.

Διὰ τὰς χήρας τῆς ἐκκλησίας

3 Χήρας τίμα τὰς ὄντως χήρας.
4 Εἰ δέ τις χήρα τέκνα ἢ ἔκγονα ἔχει, μανθανέτωσαν πρῶτον τὸν ἴδιον οἶκον εὐσεβεῖν καὶ ἀμοιβὰς ἀποδιδόναι τοῖς προγόνοις· τοῦτο γάρ ἐστι καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
5 Ἡ δὲ ὄντως χήρα καὶ μεμονωμένη ἤλπικεν ἐπὶ τὸν Θεὸν καὶ προσμένει ταῖς δεήσεσι καὶ ταῖς προσευχαῖς νυκτὸς καὶ ἡμέρας·
6 ἡ δὲ σπαταλῶσα ζῶσα τέθνηκε.
7 Καὶ ταῦτα παράγγελλε, ἵνα ἀνεπίληπτοι ὦσιν.
8 Εἰ δέ τις τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν πίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων.
9 Χήρα καταλεγέσθω μὴ ἔλαττον ἐτῶν ἑξήκοντα γεγονυῖα, ἑνὸς ἀνδρὸς γυνή,
10 ἐν ἔργοις καλοῖς μαρτυρουμένη, εἰ ἐτεκνοτρόφησεν, εἰ ἐξενοδόχησεν, εἰ ἁγίων πόδας ἔνιψεν, εἰ θλιβομένοις ἐπήρκεσεν, εἰ παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ ἐπηκολούθησε.
11 Νεωτέρας δὲ χήρας παραιτοῦ· ὅταν γὰρ καταστρηνιάσωσι τοῦ Χριστοῦ, γαμεῖν θέλουσιν,
12 ἔχουσαι κρῖμα, ὅτι τὴν πρώτην πίστιν ἠθέτησαν·
13 ἅμα δὲ καὶ ἀργαὶ μανθάνουσι περιερχόμεναι τὰς οἰκίας, οὐ μόνον δὲ ἀργαί, ἀλλὰ καὶ φλύαροι καὶ περίεργοι, λαλοῦσαι τὰ μὴ δέοντα.
14 Βούλομαι οὖν νεωτέρας γαμεῖν, τεκνογονεῖν, οἰκοδεσποτεῖν, μηδεμίαν ἀφορμὴν διδόναι τῷ ἀντικειμένῳ λοιδορίας χάριν.
15 Ἤδη γάρ τινες ἐξετράπησαν ὀπίσω τοῦ σατανᾶ.
16 Εἴ τις πιστὸς ἢ πιστὴ ἔχει χήρας, ἐπαρκείτω αὐταῖς, καὶ μὴ βαρείσθω ἡ ἐκκλησία, ἵνα ταῖς ὄντως χήραις ἐπαρκέσῃ.

Οἱ πρεσβύτεροι

17 Οἱ καλῶς προεστῶτες πρεσβύτεροι διπλῆς τιμῆς ἀξιούσθωσαν, μάλιστα οἱ κοπιῶντες ἐν λόγῳ καὶ διδασκαλίᾳ·
18 λέγει γὰρ ἡ γραφή· βοῦν ἀλοῶντα οὐ φιμώσεις· καί· ἄξιος ὁ ἐργάτης τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ.
19 Κατὰ πρεσβυτέρου κατηγορίαν μὴ παραδέχου, ἐκτὸς εἰ μὴ ἐπὶ δύο ἢ τριῶν μαρτύρων.
20 Τοὺς ἁμαρτάνοντας ἐνώπιον πάντων ἔλεγχε, ἵνα καὶ οἱ λοιποὶ φόβον ἔχωσι.
21 Διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἐκλεκτῶν ἀγγέλων, ἵνα ταῦτα φυλάξῃς, χωρὶς προκρίματος μηδὲν ποιῶν κατὰ πρόσκλισιν.
22 Χεῖρας ταχέως μηδενὶ ἐπιτίθει, μηδὲ κοινώνει ἁμαρτίαις ἀλλοτρίαις· σεαυτὸν ἁγνὸν τήρει.
23 Μηκέτι ὑδροπότει, ἀλλ’ οἴνῳ ὀλίγῳ χρῶ διὰ τὸν στόμαχόν σου καὶ τὰς πυκνάς σου ἀσθενείας.
24 Τινῶν ἀνθρώπων αἱ ἁμαρτίαι πρόδηλοί εἰσι, προάγουσαι εἰς κρίσιν, τισὶ δὲ καὶ ἐπακολουθοῦσιν·
25 ὡσαύτως καὶ τὰ καλὰ ἔργα πρόδηλά ἐστι, καὶ τὰ ἄλλως ἔχοντα κρυβῆναι οὐ δύνανται.

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΣΤ’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 6
Οἱ δοῦλοι

1 Ὅσοι εἰσὶν ὑπὸ ζυγὸν δοῦλοι, τοὺς ἰδίους δεσπότας πάσης τιμῆς ἀξίους ἡγείσθωσαν, ἵνα μὴ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ διδασκαλία βλασφημῆται.
2 Οἱ δὲ πιστοὺς ἔχοντες δεσπότας μὴ καταφρονείτωσαν, ὅτι ἀδελφοί εἰσιν, ἀλλὰ μᾶλλον δουλευέτωσαν, ὅτι πιστοί εἰσι καὶ ἀγαπητοὶ οἱ τῆς εὐεργεσίας ἀντιλαμβανόμενοι.

Ψευδεῖς διδασκαλίαι

3 Ταῦτα δίδασκε καὶ παρακάλει. εἴ τις ἑτεροδιδασκαλεῖ καὶ μὴ προσέρχεται ὑγιαίνουσι λόγοις τοῖς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῇ κατ’ εὐσέβειαν διδασκαλίᾳ,
4 τετύφωται, μηδὲν ἐπιστάμενος, ἀλλὰ νοσῶν περὶ ζητήσεις καὶ λογομαχίας, ἐξ ὧν γίνεται φθόνος, ἔρις, βλασφημίαι, ὑπόνοιαι πονηραί,
5 παραδιατριβαὶ διεφθαρμένων ἀνθρώπων τὸν νοῦν καὶ ἀπεστερημένων τῆς ἀληθείας, νομιζόντων πορισμὸν εἶναι τὴν εὐσέβειαν. Ἀφίστασο ἀπὸ τῶν τοιούτων.

Ὁ ἀληθινὸς πλοῦτος

6 Ἔστι δὲ πορισμὸς μέγας ἡ εὐσέβεια μετὰ αὐταρκείας.
7 Οὐδὲν γὰρ εἰσηνέγκαμεν εἰς τὸν κόσμον, δῆλον ὅτι οὐδὲ ἐξενεγκεῖν τι δυνάμεθα·
8 ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις ἀρκεσθησόμεθα.
9 Οἱ δὲ βουλόμενοι πλουτεῖν ἐμπίπτουσιν εἰς πειρασμὸν καὶ παγίδα καὶ ἐπιθυμίας πολλὰς ἀνοήτους καὶ βλαβεράς, αἵτινες βυθίζουσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς ὄλεθρον καὶ ἀπώλειαν.
10 Ρίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία, ἧς τινες ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίστεως καὶ ἑαυτοὺς περιέπειραν ὀδύναις πολλαῖς.

Προσωπικαὶ συμβουλαί

11 Σὺ δέ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ταῦτα φεῦγε· δίωκε δὲ δικαιοσύνην, εὐσέβειαν, πίστιν, ἀγάπην, ὑπομονήν, πρᾳότητα.
12 ἀγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως· ἐπιλαβοῦ τῆς αἰωνίου ζωῆς, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθης καὶ ὡμολόγησας τὴν καλὴν ὁμολογίαν ἐνώπιον πολλῶν μαρτύρων.
13 Παραγγέλλω σοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τοῦ ζωοποιοῦντος τὰ πάντα καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ μαρτυρήσαντος ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου τὴν καλὴν ὁμολογίαν,
14 τηρῆσαί σε τὴν ἐντολὴν ἄσπιλον, ἀνεπίληπτον μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,
15 ἣν καιροῖς ἰδίοις δείξει ὁ μακάριος καὶ μόνος δυνάστης, ὁ βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ κύριος τῶν κυριευόντων, 16 ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὃν εἶδεν οὐδεὶς ἀνθρώπων οὐδὲ ἰδεῖν δύναται· ᾧ τιμὴ καὶ κράτος αἰώνιον· ἀμήν.
17 Τοῖς πλουσίοις ἐν τῷ νῦν αἰῶνι παράγγελλε μὴ ὑψηλοφρονεῖν, μηδὲ ἠλπικέναι ἐπὶ πλούτου ἀδηλότητι, ἀλλ’ ἐν τῷ Θεῷ τῷ ζῶντι, τῷ παρέχοντι ἡμῖν πάντα πλουσίως εἰς ἀπόλαυσιν,
18 ἀγαθοεργεῖν, πλουτεῖν ἐν ἔργοις καλοῖς, εὐμεταδότους εἶναι, κοινωνικούς,
19 ἀποθησαυρίζοντας ἑαυτοῖς θεμέλιον καλὸν εἰς τὸ μέλλον, ἵνα ἐπιλάβωνται τῆς αἰωνίου ζωῆς.
20 Ὦ Τιμόθεε, τὴν παρακαταθήκην φύλαξον, ἐκτρεπόμενος τὰς βεβήλους κενοφωνίας καὶ ἀντιθέσεις τῆς ψευδωνύμου γνώσεως,
21 ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περὶ τὴν πίστιν ἠστόχησαν.
Ἡ χάρις μετὰ σοῦ· ἀμήν.

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Δ’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 4
Ἀπάντησις εἰς μερικὰς ψευδοδιδασκαλίας

1 Τὸ Πνεῦμα ρητῶς λέγει ὅτι, κατὰ τοὺς ὑστερινοὺς χρόνους, μερικοὶ θὰ ἀποστατήσουν ἀπὸ τὴν πίστιν, διότι θὰ προσέχουν εἰς πνεύματα ποὺ πλανοῦν καὶ εἰς διδασκαλίας δαιμόνων,
2 διὰ τῆς ὑποκρίσεως ψευδολόγων ἀνθρώπων ποὺ ἔχουν στυγματισμένην τὴν συνείδησίν τους·
3 ἐμποδίζουν τὸν γάμον καὶ διατάσσουν ἀποχὴν ἀπὸ τροφάς, τὰς ὁποίας ὁ Θεὸς ἐδημιούργησε διὰ νὰ τὰς δέχωνται μὲ εὐχαριστίαν οἱ πιστοὶ καὶ ἐκεῖνοι ποὺ ἐγνώρισαν τὴν ἀλήθειαν.
4 Διότι κάθε δημιούργημα τοῦ Θεοῦ εἶναι καλὸν καὶ κανένα δὲν εἶναι ἀπορρίψιμον, ὅταν λαμβάνεται μὲ εὐχαριστίαν,
5 διότι ἁγιάζεται μὲ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν προσευχήν.
6 Ἐὰν αὐτὰ διδάσκῃς τοὺς ἀδελφούς, θὰ εἶσαι καλὸς ὑπηρέτης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, διότι θὰ τρέφῃς τὸν ἑαυτόν σου μὲ τοὺς λόγους τῆς πίστεως καὶ τῆς καλῆς διδασκαλίας, τὴν ὁποίαν παρακολούθησες.
7 Τοὺς δὲ βεβήλους μύθους ποὺ ἁρμόζουν σὲ γρηές, ἀπόρριπτε, καὶ γύμναζε τὸν ἑαυτόν σου εἰς τὴν εὐσέβειαν,
8 διότι ἡ σωματικὴ γυμναστικὴ ὀλίγον ὠφελεῖ, ἡ εὐσέβεια ὅμως εἶναι καθ’ ὅλα ὠφέλιμος, διότι περιέχει ὑπόσχεσιν καὶ διὰ τὴν τωρινὴν ζωὴν καὶ διὰ τὴν μέλλουσαν.
9 Ἀξιόπιστα εἶναι τὰ λόγια αὐτὰ καὶ ἄξια πλήρους ἀποδοχῆς.
10 Διὰ τοῦτο καὶ κοπιάζομεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, διότι ἔχομεν τὴν ἐλπίδα μας εἰς Θεὸν ζωντανόν, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Σωτὴρ ὅλων τῶν ἀνθρώπων, μάλιστα τῶν πιστῶν.

Πῶς νὰ φέρεται καὶ τί νὰ διδάσκῃ ὁ Τιμόθεος

11 Αὐτὰ νὰ παραγγέλλῃς καὶ νὰ διδάσκῃς.
12 Ἂς μὴ σὲ καταφρονῇ κανεὶς ἐπειδὴ εἶσαι νέος, ἀλλὰ γίνου παράδειγμα διὰ τοὺς πιστούς, εἰς τὴν ὁμιλίαν, εἰς τὴν συμπεριφοράν, εἰς τὴν ἀγάπην, εἰς τὸ πνεῦμα, εἰς τὴν πίστιν, εἰς τὴν ἁγνότητα.
13 Ἔως ὅτου ἔλθω προσηλώσου εἰς τὴν ἀνάγνωσιν, τὸ κήρυγμα, τὴν διδασκαλίαν.
14 Μὴ παραμελῇς τὸ χάρισμα ποὺ εἶναι μέσα σου, καὶ σοῦ ἐδόθηκε διὰ προφητείας ὅταν τὸ πρεσβυτέριον σοῦ ἐπέθεσε τὰ χέρια.
15 Αὐτὰ νὰ μελετᾷς, μὲ αὐτὰ νὰ ζῇς διὰ νὰ εἶναι φανερὴ ἡ πρόοδός σου εἰς ὅλους.
16 Πρόσεχε τὸν ἑαυτόν σου καὶ τὴν διδασκαλίαν σου· ἐπίμενε εἰς αὐτά. Διότι κάνοντας αὐτό, καὶ τὸν ἑαυτόν σου θὰ σώσῃς καὶ ἐκείνους ποὺ σ’ ἀκοῦνε.

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Ε’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 5
1 Πρεσβύτερον τὴν ἡλικίαν μὴ ἐπιπλήξῃς, ἀλλὰ νὰ τὸν νουθετῆς σὰν πατέρα, τοὺς νεωτέρους σὰν ἀδελφούς,
2 τὰς πρεσβυτέρας τὴν ἡλικίαν σὰν μητέρας, τὰς νεωτέρας σὰν ἀδελφὰς μὲ πᾶσαν ἁγνότητα.

Διὰ τὰς χήρας τῆς ἐκκλησίας

3 Νὰ τιμᾷς τὰς χήρας, ὅσας εἶναι πραγματικὰ χῆραι.
4 Ἐὰν καμμιὰ χήρα ἔχῃ παιδιὰ ἢ ἐγγόνια, ἂς μάθουν πρῶτα νὰ ἐφαρμόζουν τὴν εὐσέβειαν πρὸς τὴν οἰκογένειάν τους καὶ νὰ ἀνταποδίδουν τὴν ὀφειλὴν εἰς τοὺς προγόνους, διότι αὐτὸ εἶναι καλὸν καὶ εὐπρόσδεκτον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
5 Ἐκείνη ποὺ εἶναι πραγματικὰ χήρα καὶ μόνη εἰς τὸν κόσμον, ἔχει ἀναθέσει τὴν ἐλπίδα της εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐμμένει εἰς τὰς δεήσεις καὶ τὰς προσευχὰς νύχτα καὶ ἡμέραν.
6 Ἐκείνη ὅμως ποὺ ζῆ εἰς ἀπολαύσεις ἔχει πεθάνει, ἂν καὶ βρίσκεται εἰς τὴν ζωήν.
7 Αὐτὰ νὰ παραγγέλῃς νὰ κάνουν, διὰ νὰ μὴ τὰς κατηγορῇ κανείς.
8 Ὅταν ἕνας δὲν φροντίζῃ διὰ τοὺς δικούς του καὶ μάλιστα διὰ τὰ μέλη τῆς οἰκογένειάς του, αὐτὸς ἔχει ἀρνηθῆ τὴν πίστιν καὶ εἶναι χειρότερος ἀπὸ ἕνα ἄπιστον.
9 Μία χήρα μπορεῖ νὰ καταγραφῇ εἰς τὸν κατάλογον ἐὰν δὲν εἶναι κάτω τῶν ἑξῆντα ἐτῶν, καὶ ὑπῆρξε σύζυγος ἑνὸς ἀνδρός,
10 ἐὰν ὑπάρχουν μαρτυρίαι διὰ τὰ καλά της ἔργα, ἐὰν ἀνέθρεψε παιδιά, ἐὰν ἦτο φιλόξενη, ἐὰν ἔνιψε τὰ πόδια ἁγίων, ἐὰν ἀνακούφισε θλιμμένους, ἐὰν ἀφιερώθηκε εἰς κάθε καλὸν ἔργον.
11 Νὰ ἀρνήσαι ὅμως νὰ καταγράφῃς νεωτέρας χήρας, διότι ὅταν τὰ πάθη τους τὰς ἀποσπάσουν ἀπὸ τὸν Χριστὸν θέλουν νὰ ὑπανδρευθοῦν,
12 καὶ εἶναι ὑπὸ κατάκρισιν, διότι παρέβησαν τὴν πρώτην ὑπόσχεσίν τους.
13 Ταὐτοχρόνως, μὲ τὸ νὰ περιέρχωνται τὰ σπίτια, μαθαίνουν νὰ εἶναι ἀργαί, καὶ ὄχι μόνον ἀργαί, ἀλλὰ καὶ φλύαροι καὶ περίεργοι καὶ μιλοῦν γιὰ ὅσα δὲν πρέπει.
14 Θέλω λοιπὸν αἱ νεώτεραι χῆραι νὰ ὑπανδρεύωνται, νὰ γεννοῦν παιδιά, νὰ διευθύνουν τὸ σπίτι τους καὶ νὰ μὴ δίνουν εἰς τὸν ἐναντιούμενον καμμίαν ἀφορμὴν πρὸς κατηγορίαν.
15 Διότι ἤδη μερικοὶ ἄφησαν τὸν ἴσιο δρόμο διὰ νὰ ἀκολουθήσουν τὸν Σατανᾶν.
16 Ἐὰν κανεὶς πιστὸς ἢ πιστὴ ἔχῃ συγγενεῖς χήρας, πρέπει νὰ τὰς βοηθῇ· ἂς μὴ ἐπιβαρύνεται ἡ ἐκκλησία, διὰ νὰ μπορῇ νὰ βοηθῇ τὰς πραγματικὰς χήρας.

Οἱ πρεσβύτεροι

17 Οἱ πρεσβύτεροι οἱ ὁποῖοι εἶναι καλοὶ προϊστάμενοι, πρέπει νὰ κρίνωνται ἄξιοι διπλῆς τιμῆς, μάλιστα ἐκεῖνοι ποὺ κοπιάζουν μὲ τὸ κήρυγμα καὶ τὴν διδασκαλίαν,
18 διότι λέγει ἡ γραφή, Εἰς τὸ βόδι ποὺ ἁλωνίζει δὲν θὰ βάλῃς φίμωτρον, καί, Ὁ ἐργάτης εἶναι ἄξιος τοῦ μισθοῦ του.
19 Μὴ δέχεσαι κατηγορίαν ἐναντίον πρεσβυτέρου, ἐκτὸς ἐὰν στηρίζεται ἐπὶ δύο ἢ τριῶν μαρτύρων.
20 Ἐκείνους ποὺ ἁμαρτάνουν ἔλεγχε ἐνώπιον ὅλων, διὰ νὰ φοβηθοῦν καὶ οἱ λοιποί.
21 Σὲ ἐξορκίζω ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἐκλεκτῶν ἀγγέλων, νὰ φυλάξῃς αὐτὰ χωρὶς προκατάληψιν καὶ νὰ μὴ κάνῃς τίποτε μὲ μεροληψίαν.
22 Εἰς κανένα μὴ ἐπιθέτης γρήγορα τὰ χέρια καὶ μὴ γίνεσαι συμμέτοχος εἰς ξένας ἁμαρτίας· κράτει τὸν ἑαυτόν σου ἁγνόν.
23 Μὴ πίνης πλέον μόνον νερό, ἀλλὰ κάνε χρῆσιν ὀλίγου κρασιοῦ γιὰ τὸ στομάχι σου καὶ τὰς συνχάς σου ἀσθενείας.
24 Μερικῶν ἀνθρώπων αἱ ἁμαρτίαι εἶναι ὁλοφάνεροι, ἀκόμη καὶ πρὶν ἀπὸ τὴν κρίσιν, ἄλλων ὅμως φανερώνονται ἀργότερα.
25 Ἔτσι καὶ τὰ καλὰ ἔργα εἶναι ὁλοφάνερα, ἀλλ’ ἀκόμη καὶ ὅταν δὲν εἶναι καλά, δὲν μποροῦν νὰ κρυφθοῦν.

Α’ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ ΣΤ’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 6
Οἱ δοῦλοι

1 Ὅσοι εἶναι ὑπὸ τὸν ζυγὸν τῆς δουλείας, ἂς θεωροῦν τοὺς κυρίους των ἀξίους κάθε τιμῆς, διὰ νὰ μὴ δυσφημῆται τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ διδασκαλία.
2 Ἐκεῖνοι δὲ ποὺ ἔχουν κυρίους πιστούς, ἂς μὴ τοὺς περιφρονοῦν μὲ τὴν πρόφασιν ὅτι εἶναι ἀδελφοί, ἀλλὰ νὰ τοὺς ὑπηρετοῦν καλύτερα, διότι εἶναι πιστοὶ καὶ ἀγαπητοὶ αὐτοὶ ποὺ ὠφελοῦνται ἀπὸ τὴν ὑπηρεσίαν τους.

Ψευδεῖς διδασκαλίαι

3 Αὐτὰ νὰ διδάσκῃς καὶ νὰ προτρέπῃς. Ἐὰν κανεὶς διδάσκῃ ἄλλας διδασκαλίας καὶ δὲν ἀκολουθῇ τοὺς ὑγιεῖς λόγους τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν διδασκαλίαν ποὺ ἀνταποκρίνεται εἰς τὴν εὐσέβειαν,
4 αὐτὸς εἶναι φουσκωμένος καὶ δὲν ξέρει τίποτε, ἀλλὰ ἔχει μίαν νοσηρὴν ἐπιθυμίαν διὰ συζητήσεις καὶ λογομαχίες ἐκ τῶν ὁποίων προέρχεται φθόνος, ἔρις, συκοφαντίαι, πονηραὶ ὑποψίαι,
5 θορυβώδεις φιλονεικίαι ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν διεφθαρμένον τὸν νοῦν, στεροῦνται τῆς ἀληθείας καὶ νομίζουν ὅτι ἡ εὐσέβεια εἶναι μέσον ὐλικοῦ κέρδους. Νὰ ἀπομακρύνεσαι ἀπὸ τέτοιους ἀνθρώπους.

Ὁ ἀληθινὸς πλοῦτος

6 Ἡ εὐσέβεια εἶναι, πραγματικά, πηγὴ κέρδους, ὅταν ἀρκῆται κανεὶς σ’ ἐκεῖνα ποὺ ἔχει.
7 Δὲν ἐφέραμε τίποτε εἰς τὸν κόσμον καὶ εἶναι φανερὸν ὅτι δὲν μποροῦμε οὔτε νὰ πάρωμε τίποτε μαζί μας.
8 Ὥστε, ἐὰν ἔχωμεν τροφὰς καὶ σκεπάσματα θὰ εἴμεθα εὐχαριστημένοι μὲ αὐτά.
9 Ἐκεῖνοι ὅμως ποὺ θέλουν νὰ πλουτίσουν πέφτουν εἰς πειρασμὸν καὶ παγίδα καὶ εἰς πολλὰς ἐπιθυμίας ἀνόητους καὶ βλαβεράς, αἱ ὁποῖαι βυθίζουν τοὺς ἀνθρώπους εἰς τὸν ὄλεθρον καὶ τὴν ἀπώλειαν.
10 Διότι ἡ ρίζα ὅλων τῶν κακῶν εἶναι ἡ φθλαργυρία. Λόγῳ τοῦ πάθους αὐτοῦ, μερικοὶ ἐπλανήθησαν ἀπὸ τὴν πίστιν καὶ ἐκάρφωσαν τὸν ἑαυτόν τους μὲ βάσανα πολλά.

Προσωπικαὶ συμβουλαί

11 Ἀλλὰ σύ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ἀπόφευγε αὐτά, καὶ ἐπιδίωκε τὴν δικαιοσύνην, τὴν εὐσέβειαν, τὴν πίστιν, τὴν ἀγάπην, τὴν ὑπομονήν, τὴν πραότητα.
12 Ἀγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως, κράτησε τὴν αἰώνιον ζωήν, εἰς τὴν ὁποίαν ἔχεις καλεσθῆ καὶ ἔδωκες τὴν λαμπρὰν ὁμολογίαν ἐνώπιον πολλῶν μαρτύρων.
13 Σοῦ παραγγέλω ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ζωοποιεῖ τὰ πάντα, καὶ τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου ἔδωκε τὴν λαμπρὰν ὁμολογίαν,
14 νὰ τηρήσῃς τὴν ἐντολὴν ἀκηλίδωτη, ἀδιάβλητη μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ,
15 τὴν ὁποίαν θὰ δείξῃ κατὰ τοὺς ὡρισμένους χρόνους, ὁ μακάριος καὶ μόνος Δυνάστης, ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλευόντων καὶ ὁ Κύριος τῶν κυριευόντων,
16 ὁ μόνος ποὺ ἔχει ἀθανασίαν, ποὺ κατοικεῖ φῶς ἀπρόσιτον, τὸν ὁποῖον κανεὶς ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους δὲν εἶδε, οὔτε μπορεῖ νὰ τὸν ἰδῇ, εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκει ἡ τιμὴ καὶ ἡ αἰώνια δύναμις. Ἀμήν.
17 Εἰς τοὺς πλουσίους τοῦ κόσμου τούτου, παράγγελε νὰ μὴν εἶναι ὑπερήφανοι οὔτε νὰ ἔχουν τὴν ἐλπίδα τους εἰς τὴν ἀβεβαιότητα τοῦ πλούτου, ἀλλ’ εἰς τὸν Θεὸν τὸν ζωντανόν, ὁ ὁποῖος μᾶς παρέχει ὅλα πλούσια πρὸς ἀπόλαυσιν·
18 νὰ κάνουν τὸ καλόν, νὰ πλουτίζουν μὲ ἔργα καλά, πρόθυμοι νὰ μεταδίδουν, γενναιόδωροι,
19 καὶ ἔτσι νὰ ἀποταμιεύσουν διὰ τὸν ἑαυτόν τους ἕνα καλὸ θεμέλιον διὰ τὸ μέλλον, διὰ νὰ λάβουν τὴν αἰώνιον ζωήν.
20 Ὦ Τιμόθεε, φύλαξε ἐκεῖνο ποὺ σοῦ εἶναι ἐμπιστευμένον καὶ ἀπόφευγε τὰ βέβηλα καὶ κούφια λόγια καὶ τὰς ἀντιλογίας τῆς ψευδῶς ὀνομαζομένης γνώσεως,
21 τὴν ὁποίαν μερικοί, ποὺ ἀξιοῦν ὅτι τὴν κατέχουν, ἔχουν ἀστοχήσει ὡς πρὸς τὴν πίστιν.
Ἡ χάρις νὰ εἶναι μαζί σου. Ἀμήν.