Η αναπαραγωγή του ανθρώπινου γένους από τον Αδάμ και την Εύα. Πως εξηγείται η διήγηση της Π.Δ. σχετικά με την κοινή καταγωγή των ανθρώπων; Είμαστε όλοι αδέλφια; Πως δημιουργήθηκαν οι φυλές;

Η διήγηση της Π. Διαθήκης για την καταγωγή όλων των ανθρώπων από τον Αδάμ και την Εύα εξασφαλίζει το γεγονός, ότι «είμαστε  όλοι αδέλφια» -που σημαίνει ότι καλούμαστε να συμπεριφερόμαστε με αδελφική αγάπη μεταξύ μας. Ταυτόχρονα, υποδηλώνεται η ισότητα όλων των ανθρώπων.

Βέβαια η Π. Διαθήκη δε μας δίνει λεπτομέρειες για τέτοια θέματα. Αυτό που θέλει να τονίσει είναι αφενός η αρχική ενότητα των ανθρώπων -που πρέπει να είναι και ο σκοπός μας, και αφετέρου, το ότι η διαίρεση της ανθρωπότητας προήλθε κυρίως από την αλαζονία του ανθρώπου και την απομάκρυνσή του από το Θεό.

Οι βιολόγοι που δέχονται το κείμενο της Π. Διαθήκης λένε ότι το γενετικό υλικό των πρωτοπλάστων ήταν δυναμικό. Εμπεριείχε δηλαδή την ποικιλία την οποία βλέπουμε σήμερα στο ανθρώπινο είδος. Οι μεταγενέστερες γενιές, με τις επιμειξίες, παρουσιάζουν συρρίκνωση του αρχικά πλούσιου γενετικού υλικού, με αποτέλεσμα να διαμορφώνονται οι φυλετικές διαφορές. Οι διαφορές αυτές οφείλονται επίσης σε προσαρμογή στις κλιματολογικές συνθήκες (π.χ. η ηλιοφάνεια προκαλεί αύξηση μελανίνης, συνεπώς σκουρότερο δέρμα).

Η διάκριση των φυλών παρουσιάζεται να συμβαίνει σε τρία στάδια στην Π. Διαθήκη. Στο πρώτο στάδιο ο Κάιν (με τη γυναίκα-αδελφή του) απομονώνεται από τα αδέλφια του (τους υπόλοιπους δηλαδή ανθρώπους της εποχής) μετά το φόνο του Άβελ. Έτσι δημιουργείται η γενιά του Κάιν (Γεν 4,16 και εξής) που διακρίνεται εντελώς από τη γενιές των άλλων παιδιών του Αδάμ.

Στο δεύτερο στάδιο, μετά τον κατακλυσμό, τα παιδιά του Νώε, ο Σήμ, ο Χαμ και ο Ιάφεθ δημιουργούν ουσιαστικά τρεις νέες φυλές: τους Ιαπετίτες (Καυκάσιοι και Ινδογερμανικοί λαοί), τους Χαμίτες (κατοίκησαν νότια της Παλαιστίνης, Αίγυπτο-Αφρική, Αραβία) και τους Σημίτες (κατοίκησαν ανατολικά, μεταξύ Μεσοποταμίας και Μεσόγειας Θάλασσας). Οι τρεις αυτές «φυλές» διαιρούνται μετά από το περιστατικό με τον πύργο της Βαβέλ, που αποτελεί και το τρίτο και καθοριστικό στάδιο διαίρεσης των ανθρώπων.

Εκείνο που έχει σημασία είναι να μην σκανδαλιζόμαστε, ούτε να «κολλάμε» σε σημεία που δεν έχουν την σημασία που θα θέλαμε εμείς να έχουν. Ο αδερφός του Κάιν για παράδειγμα ο Σηθ, γεννήθηκε 270 χρόνια μετά από το περιστατικό με τον Άβελ. Δεν μπορούμε με τα δεδομένα της σημερινής εποχής, ούτε καν να τα φανταστούμε τα γεγονότα του τότε, πόσο μάλλον να τα παραλληλίσουμε με το σήμερα.

Όπως λέει ο αείμνηστος καθ. π. Ρωμανίδης:
…η Αγία Γραφή είναι μία περιγραφή των αποκαλύψεων του Χριστού προ (Παλαιά Διαθήκη) και μετά την Ενσάρκωση (Καινή Διαθήκη)….η Αγία Γραφή καταθέτει γραπτώς την περιγραφή εμπειριών, οι οποίες όμως ουσιαστικά δεν μπορούν να περιγραφούν, διότι είναι στην κυριολεξία απερίγραπτες, αφού είναι υπεράνω της λογικής του ανθρώπου. Η Αγία Γραφή δεν έχει ως σκοπό να περιγράψη τον Θεό, διότι ο Θεός είναι απερίγραπτος. Η Αγία Γραφή έχει σκοπό να οδηγήσει τον άνθρωπο σε ένωση με τον Θεό. Γι’ αυτόν τον λόγο η γλώσσα της Αγίας Γραφής είναι συμβολική, όταν μιλάει για τον Θεό….

(Πηγές: Ιωήλ Γιαννακόπουλου, Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους Ο΄, Νικ. Βασιλειάδη, Αρχαιολογία και Αγία Γραφή. Για θέματα που αφορούν τη συμφωνία της βιολογίας με την Π. Διαθήκη βλ. Duan Gish, Εξέλιξη; Τα απολιθώματα λένε όχι (Evolution:  The fossils say no!)