Ιατρόν και ποιμένα Λουκάν τιμήσωμεν! 11 Ιουνίου (φωτο+βίντεο+απολυτίκιο)

Άγιος Λουκάς Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, ο ιατρός.

Στις 11 Ιουνίου τιμάμε την μνήμη του αγίου Λουκά του ιατρού, ο οποίος ήταν καθηγητής της ανατομίας και χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Τασκένδης. Παντρεύτηκε, απέκτησε 4 παιδιά και παρόλο που χήρεψε πολύ νωρίς και δεν ξαναπαντρεύτηκε.  Στο χειρουργείο είχε πάντα την εικόνα της Παναγίας μπροστά στην οποία προσευχόταν για λίγα λεπτά πριν από κάθε επέμβαση. Έπειτα, μ’ ένα βαμβάκι ποτισμένο στο ιώδιο, έκανε το σημείο του σταυρού στο σώμα του ασθενούς, εκεί που θα γινόταν η τομή. Μόνο μετά από αυτά έλεγε με επισημότητα «το νυστέρι». Το 1921 ο άγιος Λουκάς (κατά κόσμον Βαλεντίν Βόινο-Γιασενέτσκι), χειροτονήθηκε ιερέας και αργότερα το 1923 Επίσκοπος Τασκένδης. Από τότε συνδύαζε ποιμαντικά και ιερατικά καθήκοντα. Παρέμεινε αρχίατρος του Γενικού Νοσοκομείου Τασκένδης, χειρουργούσε καθημερινά και παρέδιδε μαθήματα στην Ιατρική Σχολή, πάντα με το ράσο και το σταυρό του. Από το 1922 και μέχρι την τελευταία του πνοή γνώρισε συλλήψεις, βασανιστήρια, εξορίες και κακουχίες. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε συνολικά έντεκα χρόνια. Σε όλο αυτό το διάστημα εξασκούσε την ιατρική βοηθώντας όσους είχαν ανάγκη.

Έλεγε ο Άγιος: Να μην περιφρονούμε κα­νέναν, κανέναν να μην θεωρούμε κατώτερο από μας. Να βλέπουμε τις δικές μας αμαρτίες και όχι των άλ­λων, να αποκτήσουμε την ταπείνωση και την πραότη­τα, μιμούμενοι την δική Του ταπείνωση και πραότητα. Να αγαπάμε και να ευεργετούμε τους περιφρονημέ­νους και τους ταπεινωμένους, να τους προσφέρουμε πνευματική βοήθεια, δείχνοντας ενδιαφέρον για την σωτηρία τους. 

Σημαντικοὶ σταθμοὶ τῆς ζωῆς του: 

1877. Γεννήθηκε  στὸ Κέρτς τῆς Κριμαίας. Μεγάλωσε στὸ Κίεβο ὅπου, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς  ἐγκύκλιες σπουδές, σπούδασε παράλληλα ζωγραφικὴ στὴ σχολὴ Καλῶν Τεχνῶν.

1898- 1903. Σπουδάζει ἰατρικὴ καὶ εἰδικεύεται στὴ χειρουργική.

1904- 1905. Ἐθελοντὴς στρατιωτικὸς γιατρὸς στὸν Ρωσοϊαπωνικὸ πόλεμο. Νυμφεύεται τὴν Ἄννα Βασιλίγιεβνα καὶ ἀποκτοῦν τέσσερα παιδιά.

1971. Μετακομίζει στὴν Τασκένδη. Ἐκλέγεται καθηγητὴς Πανεπιστημίου στὴν ἕδρα τῆς τοπογραφικῆς ἀνατομίας καὶ χειρουργικῆς.

1919. Πρώτη σύλληψη ἀπὸ τὸ καθεστὼς . Θάνατος τῆς συζύγου του  Ἄννας.

1923- 1926. Χειροτονεῖται ἐπίσκοπος. Δεύτερη σύλληψη. Ἐξορία στὴ Σιβηρία.

1924. Ἐπιχειρεῖ τὴν πρώτη ξενομεταμόσχευση νεφροῦ ἀπὸ ζῶο σὲ ἄνθρωπο.

1930- 1933. Τρίτη σύλληψη. Ἐξορία στὴ Βόρεια Ρωσία.

1934- 1937. Κυκλοφορεῖ τὸ περίφημο σύγγραμμά του ΅ Δοκίμια γιὰ τὴ χειρουργικὴ τῶν πυογόνων λοιμώξεων ΅ . Ἐργάζεται ἐντατικὰ στὴν ἐπιστημονικὴ ἔρευνα. Οἱ ἔρευνές του τὸν ὁδηγοῦν πολὺ κοντὰ στὴν ἀνακάλυψη τῆς πενικιλίνης.

1937. Τέταρτη σύλληψη. Ἀκολουθοῦν δύο χρόνια φυλακῆς καὶ σκληρῶν βασανιστηρίων στὴν Τασκένδη.

1939. Ἐξορίζεται καὶ πάλι στὴ Σιβηρία.

1941. Γερμανικὴ εἰσβολὴ στὴ Ρωσία. Δέχεται καὶ διορίζεται ἀρχιχειρουργὸς στὸ στρατιωτικὸ νοσοκομεῖο Κρασνογιάρσκ.

1943. Ἐκλέγεται Ἀρχιεπίσκοπος Κρασνογιάρσκ.

1944. Μετατίθεται στὸ Ταμπὼφ ὡς ἀρχίατρος καὶ Ἀρχιεπίσκοπος.

1946. Βραβεύεται μὲ τὸ Α΄ βραβεῖο Στάλιν. Συγχρόνως μετατίθεται στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Συμφερουπόλεως καὶ Κριμαίας. Σταδιακὰ χάνει τὴν ὅρασή του.

1961. Στὶς 11 Ἰουνίου ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ στὴ Συμφερούπολη ἔχοντας ὑπηρετήσει τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ ὡς Ποιμένας καὶ γιατρὸς μὲ θυσιαστικὴ ἀγάπη καὶ αὐταπάρνηση.

1966. Ἐπίσημη ἁγιοκατάταξη ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Οὐκρανικὴ Ἐκκλησία. Ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων του.

Στις 17 Μαρτίου 1996 έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του από τον αρχιεπίσκοπο Λάζαρο και μέλη της επιτροπής, μπροστά σε 40.000 περίπου παρευρισκόμενους. Λέγεται ότι βρέθηκαν η καρδιά του και τμήματα του εγκεφάλου του αδιάφθορα ενώ άρρητος ευωδία εξερχόταν από τα λείψανά του.

Στις 24-25 Μαΐου 1996 ήρθε και η επίσημη ανακήρυξή του από το Πατριαρχείο της Ρωσίας.

Η μνήμη του τιμάται στις  στις 11 Ιουνίου.

 

[metaslider id=3598]

Απολυτίκιο, Κοντάκιο και Μεγαλυνάριο του Αγίου

Αναλυτικός Βίος Αγίου Λουκά

επιμέλεια: Ορθόδοξες Απαντήσεις – Ιούνιος 2015