Πότε έγινε ο Μυστικός Δείπνος, το εβραϊκό Πάσχα ή μια μέρα νωρίτερα;

Τρία ερωτήματα:

• Πότε έγινε ο Μυστικός Δείπνος, το εβραϊκό Πάσχα ή μια μέρα νωρίτερα;
• Υπάρχει αντίφαση στους Ευαγγελιστές;
• Επίσης ο άρτος ήταν άζυμος όπως των Εβραίων ή ένζυμος;

Όλα αυτά τα ερωτήματα συνδέονται μεταξύ τους σε ένα ζήτημα, το οποίο εθεωρείτο από τα πλέον ακανθωδέστερα, καθώς όλα ξεκίνησαν,  από την εσφαλμένη αντίληψη και ερμηνεία των δυτικών, (όπως όλα τα κακά), για τον χρόνο που έλαβε χώρα ο Μυστικός Δείπνος. Αποτέλεσμα αυτής της εσφαλμένης αντίληψης ήταν η εισαγωγή της αιρετικής καινοτομίας των Λατίνων, της χρήσης άζυμου άρτου στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Έπρεπε να είχαν σεβαστεί την ήδη χιλιετή Παράδοση της Εκκλησίας και να μην προέβαιναν σε αυτήν την καινοτομία. Ενός κακού όμως μύρια έπονται.

Πως όμως δημιουργήθηκε αυτό;

Από το αν ο μυστικός Δείπνος ετελέσθη την 13η ή την 14η Νισσάν. Εάν ήταν η 13, (συμπέρασμα που προκύπτει πέρα από την Παράδοση και από τους Ερμηνευτές και από τους Συναξαριστές), τότε επρόκειτο περί συνήθους δείπνου και έγινε δηλαδή σε αυτό χρήση ένζυμου άρτου. Εάν όμως επρόκειτο για την 14η Νισσάν, τότε θα έπρεπε να είχε γίνει απαραιτήτως χρήση άζυμου άρτου.
Όμως το δεύτερο είναι αδύνατον και προκύπτει από τα παρακάτω:
Εάν ο Μυστικός Δείπνος είχε γίνει την 14η Νισσάν, (για να έχουμε χρήση αζυμου άρτου),  δεν θα μπορούσαν να είχαν προλάβει να ολοκληρωθούν τα γεγονότα, της Προδοσίας, η δίκη την επόμενη ημέρα και η ελευθέρωση ενός καταδίκου όπως απαιτούσε ο Νόμος. Η αποκαθήλωση έγινε ημέρα Παρασκευή, ημέρα εργάσιμη, αλλά και ο Κυριναίος που τον αγγάρευσαν να κουβαλήσει πριν τον Σταυρό, ερχόταν από τα χωράφια, δηλ. από εργασία. Αν ίσχυε η 14η Νισσάν ως ημέρα του Δείπνου, τότε την Κύρια ημέρα του Πάσχα των Εβραίων θα έπρεπε να είχαν γίνει τα γεγονότα των Παθών, πράγμα αδύνατον γιατί ήταν ημέρα απολύτου αργίας και αποχής από τα πάντα. Και αυτό φαίνεται με τρόπο έντονο και στο Ευαγγέλιο -ακόμα και η Αποκαθήλωση έγινε «εσπευσμένα» για να προλάβουν την ημέρα του Πάσχα…Επομένως η χρονική σειρά των γεγονότων είναι τέτοια που αποκλείει την περίπτωση να τελέσθηκε ο Μυστικός Δείπνος την 14η του Νισσάν. Εφόσον λοιπόν μιλάμε για το βράδυ της 13ης έγινε χρήση ένζυμου άρτου.
Άλλωστε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο 13 Κεφάλαιο, τέσσερις φορές την λέξη ψωμί αναφέρει, για να πάψει κάθε αμφισβήτηση και κάθε Παπική καινοτομία και φιλονικία. Και ο Ιούδας πάλι στο ίδιο κεφάλαιο, ψωμί φέρεται να πήρε στα χέρια του και έτρεξε στους Σταυρωτές για την Προδοσία.
Για την φαινομενική αντίφαση των Ευαγγελιστών, πρέπει να πούμε ότι καμία φράση του Ευαγγελίου δεν μπορούμε να την απομονώσουμε, και να την εξετάσουμε ξεχωριστά, αλλά πάντα με το νόημα και τα συμφραζόμενα που προηγούνται και έπονται, δηλαδή από όλο το νόημα που προκύπτει. Ο Ευθύμιος Ζυγαδηνός, γράφει περί αυτού ότι: Πρώτη δε των αζύμων, η πρώτη προ του Πάσχα ημέρα είναι η 13η μεν του μηνός, Πέμπτη δε της εβδομάδας, ως προλαβούσα τα άζυμα του Πάσχα. Προέλαβε (ο Χριστός) μεν τον καιρό ημέρα μιά κατ΄ οικονομία, καθώς γνώριζε ότι την 14η θα πέθαινε. Έτσι κατά την 13η τρώει το Πάσχα, ώστε να σεβαστεί το Νομικό Πάσχα, αλλά και να παραδώσει και το Πνευματικό.

Ορθόδοξες Απαντήσεις