Τήρησον τας εντολάς.

Τήρησον τας εντολάς.

Αυτό είναι το παράγγελμα του Ιησού προς τον πλούσιο νέο που Τον ρώτησε τι να κάνει προκειμένου να αποκτήσει την αιώνια ζωή. (Μτθ. κεφ. 19)

Ο Χριστός του απάντησε με τρεις λέξεις : Τήρησον τας εντολάς. Αυτό το παράγγελμα βεβαίως το δίνει σε όλους τους ανθρώπους που θέλουν να αγωνιστούν για να κερδίσουν την αιώνια ζωή και βασιλεία. Σαφώς απευθύνεται σε ελεύθερους ανθρώπους, σε ανθρώπους που η καρδιά τους σκιρτάει για την είσοδο τους στην βασιλεία των ουρανών. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην γνωρίζει τις εντολές αυτές. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην γνωρίζει, ότι όλες οι εντολές συνοψίζονται σε δύο όμοιες και ισότιμες εντολές: Αὕτη ἐστὶ η πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. Αγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. Δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ «᾿Αγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν». ᾿Εν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται.  (Μτθ. κεφ. 22)

Η αγάπη είναι απλή, αλλά θέλει πολύ κόπο. Γιατί το να αγαπάει κανείς εκείνους που του κάνουν τα χατήρια και τον αγαπούν, είναι εύκολο. Το να αγαπάει όμως εκείνους που τον αδικούν, τον κοροϊδεύουν, τον βλάπτουν, αυτό, δεν μπορεί κανείς να το κατορθώσει αν παράλληλα δεν αγαπήσει πραγματικά τον Θεό με όλη του την καρδιά, ολόψυχα, αληθινά.

Και τον Θεό τον αγαπά κανείς με το να τηρεί τις εντολές του. Απλή μαθηματική λογική. Τηρούμε τις εντολές; Αγαπούμε τον Θεό. Δεν τις τηρούμε; Δεν τον αγαπούμε. Δεν χωράνε εδώ μεσοβέζικες λύσεις, που οδηγούν σε άλλα αποτελέσματα, σε άλλες εξισώσεις.

Κάνω κάτι από αγάπη για τον Χριστό. Όχι γιατί μου το επιβάλλει κάποιος. Το κάνω με ελεύθερη προαίρεση, βούληση, λογική. Τότε πραγματικά τηρώ τις εντολές. Τότε ελευθερώνομαι από τα δεσμά της ύλης. Τότε μοιράζομαι με τους γύρω μου. Μοιράζω τον εαυτό μου στην διακονία, στην φροντίδα, στην στήριξη. Αρκούμαι στα δικά μου. Δεν επιθυμώ τα αγαθά του άλλου, ούτε την γυναίκα του, αλλά σέβομαι την οικογένειά του, και την περιουσία του, όπως σέβομαι την δική μου και καμαρώνω για αυτήν. Δεν χωράνε ατιμίες, μοιχείες, πορνείες, κλοπές, ψέματα, υποκρισίες, ηθικολογίες.

Απλά, απλούστατα πράγματα. Και όμως δυσκολευόμαστε να βάλουμε αρχή με αυτά. Δυσκολευόμαστε να το δούμε αλλιώς. Από άλλη οπτική γωνία. Δεν θέλουμε να κοπιάσουμε. Αγαπάμε το εγώ μας και βάζουμε πρώτα το υλικό μας συμφέρον και έπειτα όλα τα άλλα. Και αυτό που περιγραφικά μοιάζει και είναι απλό, ξαφνικά γίνεται βουνό που μας σκιάζει, μας πνίγει και θέλει να μας πλακώσει. Όμως  «τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ έστιν». (Λουκ. 18,27)

Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι οι εντολές οδηγούν στην Εκκλησία και πηγάζουν από αυτήν, ασφαλίζουν πραγματικά την κάθε ύπαρξη, στην Κιβωτό της Σωτηρίας. Γιατί οι εντολές δεν έχουν χαρακτήρα ατομοκεντρικό, δεν σώζεται ο άνθρωπος μόνος του, ούτε από μόνος του. Ο Θεός σώζει. Οι εντολές οδηγούν στην μετάνοια, η οποία με την σειρά της οδηγεί στο πετραχήλι του πνευματικού και τελικά στην  συνάντηση με τον πλησίον και στην συμπόρευση με αυτόν, στην ενότητα της πίστεως, στην συμμετοχή στην Θεία Ευχαριστία,  στο Σώμα και στο Αίμα του Κυρίου μας. Μόνο έτσι γινόμαστε αληθινά μέλη του Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας Του. Επομένως, οι εντολές, καταλήγουν στην αληθινή πίστη, στην ένωση με τον ίδιο τον Θεό.

Ορίστε πως περιγράφεται με απλά λόγια η αγιότητα, η κοινή σωτηρία, η συμμετοχή στην αιώνια ζωή.

Αν λοιπόν και εμείς ρωτάμε σήμερα όπως τότε εκείνος ο νέος: «πώς θα σωθώ;», Εκείνος πάλι θα μας απαντούσε: «τήρησον τας εντολάς»

Είθε όλοι να αξιωθούμε να υπακούσουμε σε αυτήν την προτροπή και οι εντολές Του, να μας οδηγούν και τώρα και πάντοτε, στο λιμάνι της πατρικής Του αγκάλης, με τις πρεσβείες της Υπεραγίας ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Αμήν.

Σ.Σ.

Ορθόδοξες Απαντήσεις, Αύγουστος 2015