Ἐπιμέλεια καὶ ἀμέλεια
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ἀγώνας πρέπει νά διεξάγεται μέ ἐπιμέλεια, γιά νά ἔχει καρπούς. Χρειάζεται ἰδιαίτερη προσοχή καί φροντίδα. Πολλοί νομίζουν ὅτι μποροῦν, παράλληλα μέ τίς ἐπαγγελματικές τους ἀπασχολήσεις, γιά τίς ὁποῖες ξοδεύουν τόν περισσότερο χρόνο, νά εἶναι καί καλοί χριστιανοί, ἀφιερώνοντας ἐλάχιστα λεπτά κατά περιόδους στόν ἐκκλησιασμό, τή μελέτη, τήν προσευχή κ.λπ., χωρίς νά δείχνουν ἐπιμέλεια καί χωρίς νά συμμετέχει ἡ καρδιά τους.
Ἁπλά γνωρίζουν ὅτι ἔχουν μερικά καθήκοντα καί προσπαθοῦν νά τά ἐκτελέσουν, γιά νά μή τούς ἐλέγχει ἡ συνείδηση.
Τό ἀποτέλεσμα εἶναι νά μή ἔχουν καμία πνευματική προόδο καί νά μή διαφέρουν σέ τίποτα ἀπό τούς κοσμικούς, οἱ ὁποῖοι ζοῦν δίχως νά τηροῦν τἰς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Ἡ χριστιανική ζωή δέν εἶναι ἁπλή ὑπόθεση.Ἤ πιστεύεις καί ζεῖς κατά Θεόν ἤ ἔχεις νεκρά πίστη καί ζεῖς μακριά ἀπό τό Θεό.
Στήν πρώτη περίπτωση τό χαρακτηριστικό γνώρισμα εἶναι ἡ ἐπιμέλεια καί ἡ συνέπεια στήν τήρηση τῶν ἐντολῶν, ἐνῶ στή δεύτερη περίπτωση εἶναι ἡ ἀμέλεια καί ἡ ἀδιαφορία….
…Ἡ ἐπιμέλεια προϋποθέτει μιά εὐαισθησία ἀπέναντι στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Δέν μπορεῖ ὁ συνειδητός χριστιανός νά περιορίζει τίς ἐντολές ἤ νά ἀπορρίπτει μερικές ὡς ἀναχρονιστικές…
του Πρεσβ. Διονύσιου Τάτση
Επεξεργασία από anavaseis.blogspot.gr/
δημοσίευση σε Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φυλ. 1992, 4 Ὀκτωβρίου 2013